„który mówił do mnie w dialekcie hebrajskim”

Alfabet hebrajski to niezwykle tajemniczy środek komunikacji. Dzięki tym starożytnym znakom możemy się łączyć ze świętą duchową sferą, z innym wymiarem. Oficjalnie głosi się, jakoby pochodził z alfabetu aramejskiego, a pośrednio z fenickiego, ten ostatni może mieć związek z 'pierwszym sanskrytem’. W opinii językoznawców język hebrajski przejął ten rodzaj pisma między IV a II w. p.n.e. (w miejsce wcześniej używanego alfabetu fenickiego). Do okresu Pierwszej świątyni – 586 rok p.n.e., stosowany był tak zwany „standardowy hebrajski biblijny”. W tym czasie był to język przede wszystkim administracji, nauki i literatury. Dlatego też cechuje go w tym okresie względna stabilność. Uznaje się, że najstarszym świadectwem pozabiblijnym z tego okresu jest Kalendarz z Gezer.

Jest to wapienna tabliczka odkryta w 1908 roku w trakcie prac archeologicznych na stanowisku kryjącym pozostałości starożytnego miasta Gezer w Izraelu. Jest zapisana alfabetem starohebrajskim (zw. też paleohebrajskim; bardzo zbliżonym do fenickiego), wywodzącym się z alfabetu protosynajskiego (w 1915–1917 pojawiły się teorie, że alfabet protosynajski jest pośrednim stadium rozwoju pisma między hieroglifami egipskimi a alfabetem semickim [lub w naszej ocenie, pomiędzy protosanskryckim a semickim]). Na tabliczce tej, datowanej na X wiek p.n.e., umieszczona jest protohebrajska inskrypcja wyliczająca miesiące kalendarza rolniczego. Tekst ten uważany jest przez wielu badaczy za najstarszy znany przykład użycia języka hebrajskiego w piśmie. Inskrypcja podpisana jest z boku, na marginesie, imieniem Abija, będącym skróconą formą biblijnego imienia Abijah (Abiasz). Imię to wskazuje, iż autor tekstu był Izraelitą. Tekst wylicza kolejno miesiące kalendarza rolniczego:

„Dwa miesiące zbiorów. Dwa miesiące siania. Dwa miesiące późnego siania. Miesiąc wyrywania lnu. Miesiąc zbioru jęczmienia, Miesiąc, kiedy wszystko [inne] jest zbierane. Dwa miesiące przycinania [winorośli]. Miesiąc letnich owoców.”

Zdjęcie: Kalendarz z Gezer

Gdy elity intelektualne Izraela zostają uprowadzone na wygnanie, coraz trudniej strzec tradycji języka, doprowadziło to do wyłonienia się w okresie niewoli babilońskiej (598 – 539 p.n.e.) i po niej, pisma kwadratowego (hebr. ktaw aszurit lub ktaw meruba – nazwa pochodzi od kształtu liter pisanych na planie kwadratu.). Najstarszymi świadectwami, pisanymi kwadratowym pismem hebrajskim, są inskrypcje z czasów Machabeuszy oraz późniejsze, pochodzące zarówno z terenów Palestyny, jak i innych krajów. Najstarszym znanym rękopisem biblijnym jest tzw. papirus Nasha, datowany na II–I w. p.n.e.

Papirus Nasha

Z pisma aramejskiego w IV–II w. p.n.e. powstało także pismo zwane w tekstach rabinicznych „pismem asyryjskim” (pamiętajmy jego hebrajską nazwę ktaw aszuri). Jak wspomnieliśmy Hebrajczycy stosowali alfabet fenicki za czasów całej monarchii izraelskiej (X -VI w. p.n.e), nazwano go paleohebrajskim (starohebrajskim) lub fenicko-hebrajskim (hebr. ketaw iwri). W świetle powyższych informacji powstaje pytanie: jak wyglądały litery na Tablicach Przykazań i czy ten alfabet został zapomniany? Nad tym pytaniem dyskutują mędrcy w Talmudzie:

[…]Powiedział Mar Zutra (babiloński mędrzec), a inni mówią, że to Mar Ukwa: „na początku Tora była dana Jisraelowi w piśmie starohebrajskim (ktaw iwri) i w świętym języku (hebrajskim). Ponownie była im dana w czasach Ezry w obecnie używanym piśmie kwadratowym (ktaw aszurit) i w języku aramejskim. Żydzi wybrali dla siebie ktaw aszurit i święty język, a ktaw iwri i język aramejski zostawili dla zwykłych ludów. Kim byli ci zwykli ludzie? Raw Chisda powiedział: to Kuszyci (Samarytanie). Co to jest ktaw iwri ? Raw Chisda powiedział: to jest ktaw liwuna.” Raszi wyjaśnia: ktaw liwuna to niezgrabne pismo, o wielkich literach powszechnie używane w tamtych czasach na amuletach i w mezuzach. (Sanhedrin 21b)[…]

Jeśli jest prawdą, że Tablice Dziesięciu Przykazań były zapisane w innym piśmie niż ktaw aszurit (piśmie kwadratowym), oznaczałoby to, że pismo, w którym obecnie jest zapisywana Tora to pismo obcego pochodzenia oraz to, że Żydzi odrzucili alfabet, w którym Bóg przekazał im Swoje słowo. Rabi Jehuda Hanasi utrzymuje, że ktaw aszurit był pierwotnie świętym pismem, w którym była dana Tora i był używany powszechnie przez wiele wieków. Ale w ostatnich pokoleniach czasów Pierwszej Świątyni, ludzie zaczęli popadać w bałwochwalstwo i inne grzechy, co doprowadziło do zniszczenia Świątyni i wygnania. Ludzie przestali być wówczas godni używania świętego ktaw aszurit. Bóg spowodował, że Żydzi zapomnieli to szlachetne pismo i zaczęli używać pospolitego ktaw iwri. Stosowali je aż do czasów Ezry, który przywrócił ktaw aszurit. Według Rabiego Jehudy Hanasi nazwa aszurit nie pochodzi z Asyrii, ale od słowa aszer 'szczęśliwy, wychwalany’. Podobnie Rambam (Jadajim 2:5) wyjaśnia, że nazwa pochodzi od słowa aszre 'godne pochwały, szczęśliwe, pomyślne’.

Komentatorzy tak wyjaśniają opinię Mar Zutra: „Tablice były w rzeczywistości dane w piśmie znanym później jako ktaw aszurit. Tak też był zapisany zwój Tory, trzymany w Świątyni. I to właśnie święte pismo widział Mosze w Niebie. Ale ani Mosze ani lud nie chcieli używać świętego pisma Boga na co dzień. Tak bardzo odczuwali świętość tego pisma, że nawet zwoje Tory, przeznaczone do powszechnego studiowania woleli zapisywać w potocznym ktaw iwri (fenicko-hebrajskim). W miarę upływu czasu coraz więcej ludzi nigdy nie miało okazji widzieć ktaw aszurit (pisma kwadratowego) i nie pamiętano już jak ono wygląda. Tylko nieliczni mędrcy znali kształty liter w ktaw aszurit. Dlatego, gdy podczas uczty Baltazara (Daniel 5) na ścianie ukazał się napis, nikt nie mógł go odczytać, ponieważ był napisany w tym właśnie piśmie. Jedynie Daniel znał to pismo, bo jako przywódca Jisraela miał dostęp do tradycji przekazywanej od czasów Moszego.” (Według rabiego Reuwena Margulies, to, że nawet asyryjscy członkowie dworu Baltazara nie umieli odczytać napisu na ścianie, potwierdza opinię, że ktaw aszurit nie pochodzi z Asyrii.)

Napis, który ukazał się na ścianie uświadomił ludziom, że istnieje naprawdę święte żydowskie pismo, związane z Torą, które zostało zapomniane. Ezra („[Bóg jest] pomocą„) nauczył więc Żydów tego pisma i tylko Samarytanie pozostali przy używaniu starego ktaw iwri (fenicko-hebrajskiego). Radbaz podaje jeszcze inne rozwiązanie. Twierdzi on, że pierwsze Tablice były dane w ktaw aszurit, ale po tym jak Żydzi zgrzeszyli sporządzając odlew złotego cielca, gdy Bóg dał im drugie Tablice, były już zapisane w ktaw iwri. Judaizm uznaje graficzną formę alfabetu za świętą; mistycy żydowscy uważali litery hebrajskie za nośniki duchowych mocy, a ich znajomość za sposób przybliżania się do Boga. Dzięki kabale, w tradycji ludowej przyjął się pogląd, że każda litera aalfabetu hebrajskiego, obok wartości dźwiękowej i liczbowej, posiada ukryty symbol o tajemnej, niezwykle głębokiej i bogatej treści, a z ogólnej liczby liter oraz z kolejności, w jakiej występują w tekście, można odczytać ukryte informacje. Dla wielu naukowców pozostaje kwestią otwartą i sporną, czy Jezus i jego uczniowie mówili po hebrajsku czy aramejsku. Biblia daje nam w tej kwestii wskazówkę:

„Zaś gdy wszyscy upadliśmy na ziemię, usłyszałem głos przemawiający, który mówił do mnie w dialekcie hebrajskim: Saulu, Saulu, dlaczego Mnie prześladujesz? Trudno ci przeciw ościeniowi wierzgać.” Dzieje 26:14

P.S.

Który anioł podarował ludzkości język słowiański ? – Intelektualne bogactwo YHWH

By odpowiedzieć na powyższe należy wesprzeć się na jednym z Ojców Kościoła (ok. III w.n.e.) „Jeśli przeto sens prawdy każe odnosić wszystkie te określenia do jakichś aniołów złej mocy, to czyż zgodnie z samą logiką również to, co napisano dobrych książętach lub narodach, nie będzie się odnosić, jak stwierdziliśmy, do aniołów i sług dobrych mocy? A jak należy rozumieć zapis, który czytamy w Księdze Rodzaju, iż Bóg, przemawiając oczywiście do aniołów, rzekł: „Chodźcie, pomieszajmy ich języki”? Czyż nie tak, że różni aniołowie wytworzyli w ludziach różne języki i dialekty? Że na przykład pewien anioł narzucił wówczas jednemu człowiekowi język babiloński, inny innemu narzucił język egipski, a jeszcze inny komuś innemu język grecki ? być może władcami różnych narodów byli ci aniołowie, którzy uchodzili za twórców różnych języków i mowy, natomiast język dany na początku za pośrednictwem Adama – moim zdaniem język hebrajski – pozostał przy tej grupie ludzi, która nie stała się własnością jakiegoś anioła lub księcia, lecz pozostała działem Boga” Więcej o działalności istot stworzonych przez YHWH w znakomitej książce Michaela Heisera „Unseen Realm” – „Niewidoczna rzeczywistość„

Linki:

http://biblia.oblubienica.eu/interlinearny/index/book/5/chapter/26/verse/14

Strażnicy, cherubimy, serafimy i Sfinksy – Duchowa archeologia, część II

Święte znaki Świętego Przesłania – Język sprzed potopu

Paleo hebrajskie odkrycie proto kananejskiego

Tajemnice Kodu Tory – Rabin Glazerson ujawnia niezwykłe dane

„trzeba wpierw Torą żyć”

WIZJA Ezechiela czy „statek kosmiczny” ? – duchowa archeologia, część I

http://argonauta.pl/menora-odbiciem-ukladu-planetarnego/

http://argonauta.pl/biblistyczny-deutero-izajasz/

http://argonauta.pl/czy-biblia-jest-prawdziwa-spisana-historia/

http://argonauta.pl/napisem-prosto-w-faryzeuszy-i-lud-izraelski-swiete-drzewo-i-jego-galezie/