Informacyjna przestrzeń XXI wieku staje się coraz bardziej ciekawa. Wynalazek sieci internetowej i technik informatycznych przyczynił się do znacznego zwiększenia wymiany informacji. W internecie pojawia się coraz więcej sensacyjnych danych archeologicznych, które do tej pory były niedostępne. Część uduchowionych naukowców prezentuje swoje badania szerokiemu gronu, co przyczynia się do lepszego zrozumienia sytuacji zaginionej ludzkości. Oczywiście jesteśmy ciągle dezinformowani przez tajne organizacje oraz system ideologii ewolucjonistów, jednak coraz większy fragment społeczności staje się świadomy w tym względzie.

2AE2472A00000578-3176210-image-a-125_1438010867846

W ostatnich godzinach agencje informują, że w Rosji w miejscowości Arkaim, koło Czelabińska odkopano szkielet z wydłużoną czaszką. Archeologowie twierdzą, że czaszka uzyskała taki kształt w wyniku technik nacisku opasek/sznurów obwiązywanych dookoła głowy. Wiemy, że taki proceder miał miejsce na całej starożytnej kuli ziemskiej. Nie trzeba wcale interpretować tego typu znalezisk jako interwencji „kosmitów”, albo nie od razu. Zresztą nawet jeśli takowa była, i wytworzyła specjalne jednostki, które inaczej postrzegały rzeczywistość, to dla wielu z nas uznających Biblię za Księgę historyczną, nie jest to czymś szokującym. Wspomniany szkielet i dziwną czaszkę znaleziono w rosyjskim 'Stonehenge’, które jest podobne do Kół Refaim w Izraelu. (Odnośnie Refaim patrz artykuł „Przeradzanie się agregatów„)

megality294-arkaim

Arkaim

tumblr_inline_ns79czT5pI1tv19na_500

Ci z państwa którzy śledzą Argonaute.pl wiedzą, że może mieć to związek z działalnością Synów Boga, inaczej Strażników. Rosyjscy akademicy nie potrafią wytłumaczyć dlaczego stosowano opaski uciskowe mające deformować kość, stwierdzają że pracują nad wyjaśnieniem tej zagadki. Nie ma też pewności czy II lub III wiek naszej ery jest poprawną oceną wieku szczątków. Sądzi się, że samo Arakim zostało wzniesione około roku 1700 p.n.e. Znając błędy w datowaniu oraz pokrętne ewolucyjne teorie możemy twierdzić, że Biblia ma rację, że cudowne i dramatyczne zdarzenia w starożytności miały miejsce ! St. J. Gould wykładowca na Harvardzie stwierdził: „Nieobecność dowodów na formy przejściowe jest natrętnym i uporczywym problem ewolucji” Warto abyśmy pytali ewolucjonistów: gdzie są te miliony form przejściowych ? Dlaczego ewolucja nagle się zatrzymała ? Warstwy geologiczne podobnie jak drogę ewolucyjną człowieka można zaobserwować tylko w jednym miejscu na świecie: podręcznikach pisanych przez ewolucjonistów. Nie ma czegoś takiego jak warstwa geologiczna i wielu ewolucjonistów o tym wie.

2AE32F1A00000578-0-image-a-2_1438028304949

tumblr_inline_ns79dsYuPa1tv19na_500

Wróćmy do Rosji i rosyjskiego szkieletu. Archeologiczne Arakim jest nie lada zagadką, ocenia się, że było bardzo dokładnym 'obserwatorium astronomicznym’ oraz potężnym miejscem mocy, tzw. bramą do innej rzeczywistości lub innych światów (Patrz film „Na ścieżce nieśmiertelnych„). Zaginiony świat cywilizacji Noego ciągle kusi odkrywców. Biblia oferuje wiele cennych informacji w tym zakresie, ale nie jest je łatwo odczytać. Zamiast relacji o doznaniach z miejsc mocy Pismo Święte przekazuje nam cenniejszą wiedzę ! Zresztą nie będąc w pełni człowiekiem, nie rozumiejąc człowieczeństwa, gdzie mogli byśmy wylądować ? Boski przekaz skupia się na (duchowej) relacji człowiek – Stwórca.

(Zdjęcie geometrii „bram” w Arkaim)

00000111

Na wręcz gigantycznej tajemnicy naszego istnienia, stworzenia oraz Boskiego pouczenia jaki Ziemianie otrzymali poprzez 'Bramę’ Synaju ! Jeżeli wspomnieliśmy o Niebiańskim 'przejściu’ z terenów dawnego Izraela, to warto dodać, że Syjon też jest uznany w Biblii za rodzaj 'wrót’. Psalm 87:2-3 mówi: „Bramy Syjonu, miłuje Pan. Bardziej niż wszystkie siedziby Jakuba. Chwalebne rzeczy mówi się o tobie. Miasto Boże.” Słowo „Syjon” pojawia się w Biblii ponad 150 razy, głównie w znaczeniu „twierdzy.” Syjon w Biblii pojawia się zarówno jako miasto Dawida jak i miasto Boga. Im dalej czytamy Biblię, tym bardziej słowo Syjon zmienia swoje znaczenie z rzeczywistego miasta w coś, co wskazuje na bardziej duchowe pojęcie. Właśnie ta duchowość jest tym czego wszyscy tak na prawdę poszukujemy.

ezekiel-s

Przedpotopowy świat z pewnością był niezwykły, do tego stopnia, że możemy go nazwać wręcz fantastycznym lub bardziej poprawnie baśniowym. Nie będzie przesadą stwierdzenie, że wielu ludzi nie ma kompletnie pojęcia z jak wielką tajemnicą mamy do czynienia w przypadku wyjścia z Egiptu. Gdy poznajemy Biblię i duchowość ukrywającą się za Nią, to zaczyna się rozciągać przed nami świat jeszcze bardziej niezwykły niż to przedstawiają najdziwniejsze powieści z rodzaju fantasy. Dlatego przedstawmy tu kilka zdumiewających zdań, które wypowiedział chrześcijański mędrzec około 1800 lat temu.

00-Zydzi-z-Wyspy-a

(…)Na początku Księgi Rodzaju napisano: „Duch unosił się nad wodami” i nieco dalej: „Nad otchłanią rozciągały się ciemności„. Zastanówcie się więc nad tym, co powiedziano na początku Księgi Rodzaju i jaki był sens duchowy. Powiedziano: „Duch unosił się nad wodami„. Już wówczas słowa te symbolizowały chrzest. Nie mogło bowiem być chrztu bez Ducha. „Nad otchłanią rozciągały się ciemności„. Była to ta otchłań, o której mówiły złe duchy, gdy prosiły Jezusa, aby ich tam nie wtrącił. Nad otchłanią więc były ciemności. Nad wodami unosiła się czystość, a nad otchłanią ciemności. Czym są otchłanie, zrozumiesz bez mojego wyjaśnienia: oto złe duchy lękają się pójść do otchłani.(…) Słowa świętego doktora z II wieku naszej ery.

megality-Jeruzalem-01a

Gdybyśmy chcieli się udać, dzięki łasce, przez świętą bramę Jezusa do Nieba („Nikt nie przychodzi do Ojca inaczej jak tylko przeze Mnie.” Ew. Jana 14:6), to wydaje się, iż powinniśmy wiedzieć coś więcej na temat starożytnej tajemnicy ludzkości. Jak odczytywać Świętą Treść, czy skupiać się na paranormalnych duchowych bramach, lub genetycznie modyfikowanych gigantach, jak robią to często protestanci, czy może zacząć odkrywać większe misterium, zawarte w mało docenianych naukach Kościoła Katolickiego, a w nich i Polskiej Cywilizacji Człowieczej ? Przecież nie chcemy trafić do rzeczywistości ufonautów GMO, ale do cywilizacji kochających niebiańskich ludzi, przebywających gdzieś tam razem z aniołami i Bogiem YHWH. Jeżeli mowa o ludzkiej cywilizacji i duchowych naukach z nią związanych, należy zaprezentować urywek pracy naszego świętego rodaka. Duchowe odczytywanie Biblii nie jest rzeczą łatwą. Winniśmy sięgać częściej do prac naszego wybitnego naukowca, który przecież głosił na cały świat polski kod miłości.

(…)Życie zawsze jest dobrem. Człowiek jest powołany, aby zrozumieć głęboką motywację tego intuicyjnego przeświadczenia, które jest też faktem poznawalnym doświadczalnie. Dlaczego życie jest dobrem? To pytanie pojawia się w całej Biblii i już na jej pierwszych stronicach znajduje trafną i zdumiewającą odpowiedź. Życie, które Bóg daje człowiekowi, jest inne i odrębne od życia wszelkich innych stworzeń żyjących, jako że człowiek, choć jest spokrewniony z prochem ziemi (por. Rdz 2, 7; 3, 19; Hi 34, 15; Ps 103 [102], 14; 104 [103], 29), jest w świecie objawieniem Boga, znakiem jego obecności, śladem jego chwały (por. Rdz 1, 26-27; Ps 8, 6). Na to właśnie pragnął zwrócić uwagę św. Ireneusz z Lyonu w swoim znanym powiedzeniu: „Chwałą Bożą jest człowiek żyjący”.

Człowiek zostaje obdarzony najwyższą godnością, która jest zakorzeniona w wewnętrznej więzi łączącej go ze Stwórcą: jaśnieje w nim odblask rzeczywistości samego Boga. Stwierdza to Księga Rodzaju w pierwszym opisie stworzenia, ukazując człowieka jako szczyt i ukoronowanie stwórczego działania Boga, który z bezkształtnego chaosu wyprowadza stworzenie najdoskonalsze. Wszystko w rzeczywistości stworzonej jest ukierunkowane ku człowiekowi i jemu poddane: „rozmnażajcie się, abyście zaludnili ziemię i uczynili ją sobie poddaną: abyście panowali (…) nad wszystkimi zwierzętami” (1, 28) — nakazuje Bóg mężczyźnie i kobiecie. Podobne orędzie zawiera też drugi opis stworzenia: „Pan Bóg wziął zatem człowieka i umieścił go w ogrodzie Eden, aby uprawiał go i doglądał” (Rdz 2, 15).

85859272

Potwierdza się w ten sposób prymat człowieka nad rzeczami: są one jemu podporządkowane i powierzone jego odpowiedzialności, podczas gdy on sam pod żadnym pozorem nie może być zniewolony przez swoich bliźnich i jakby zredukowany do rzędu rzeczy. W opisie biblijnym odrębność człowieka od innych istot stworzonych jest podkreślona zwłaszcza przez fakt, że tylko jego stworzenie zostaje przedstawione jako owoc specjalnej decyzji Boga i Jego postanowienia, by połączyć człowieka ze Stwórcą szczególną i specyficzną więzią: „Uczyńmy człowieka na Nasz obraz, podobnego Nam” (Rdz 1, 26). Życie ofiarowane przez Boga człowiekowi jest darem, dzięki któremu Bóg udziela coś z siebie stworzeniu. Izrael będzie pytał wytrwale o sens tej szczególnej i specyficznej więzi człowieka z Bogiem.

495_9677

Również Księga Mądrości Syracha stwierdza, że Bóg stwarzając ludzi „przyodział ich w moc podobną do swojej i uczynił ich na swój obraz‖ (17, 3). Do takiego wniosku, według Autora Księgi, prowadzi nie tylko panowanie człowieka nad światem, ale także wyposażenie go w jemu tylko właściwe władze duchowe, takie jak rozum, rozeznanie dobra i zła, wolna wola: „Napełnił ich wiedzą i rozumem, o złu i dobru ich pouczył‖ (Syr 17, 7). Zdolność poznania prawdy i doświadczenie wolności są przywilejem człowieka jako istoty stworzonej na obraz swego Stwórcy, Boga prawdziwego i sprawiedliwego (por. Pwt 32, 4). Spośród stworzeń widzialnych tylko człowiek „zdolny jest do poznania i miłowania swego Stwórcy”. Życie, którym Bóg obdarza człowieka, jest czymś więcej niż tylko istnieniem w czasie.

Jest dążeniem ku pełni życia; jest zalążkiem istnienia, które przekracza granice czasu: „bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka — uczynił go obrazem swej własnej wieczności” (Mdr 2, 23). Także Jahwistyczny opis stworzenia jest wyrazem tego samego przeświadczenia. W tym prastarym opowiadaniu mówi się bowiem o tchnieniu Bożym, którym zostaje napełniony człowiek, aby stać się istotą żyjącą: „Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą” (Rdz 2, 7). Boskie pochodzenie tego ducha życia wyjaśnia, dlaczego człowiekowi przez całe życie na ziemi towarzyszy poczucie niespełnienia. Stworzony przez Boga i noszący w sobie niezatarty ślad Boga, człowiek w naturalny sposób dąży ku Niemu.

AUKUL-N-Wojtyla-1967-06-13-02_161-005

Każdy człowiek, wsłuchany w głębokie pragnienia swego serca, musi uznać, że i do niego odnoszą się słowa prawdy wypowiedziane przez św. Augustyna: „Uczyniłeś nas, Panie, dla siebie i niespokojne jest serce nasze, dopóki nie spocznie w Tobie„. Niezwykle wymownym świadectwem jest poczucie niezaspokojenia, jakiego doznaje człowiek w raju, dopóki jego jedynym punktem odniesienia jest świat roślinny i zwierzęcy (por. Rdz 2, 20). Dopiero pojawienie się kobiety, to znaczy istoty, która jest ciałem z jego ciała i kością z jego kości (por. Rdz 2, 23), i w której także żyje duch Boga Stwórcy, może zaspokoić potrzebę dialogu międzyosobowego, mającego tak żywotne znaczenie dla ludzkiej egzystencji. W bliźnim — mężczyźnie czy kobiecie — można dostrzec odbicie samego Boga, ostatecznego celu i zaspokojenia każdego człowieka. „Czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, i czym — syn człowieczy, że się nim zajmujesz?” — pyta Psalmista (Ps 8, 5).

000370Q70CRV2MXX-C116-F4

W obliczu bezmiaru wszechświata człowiek wydaje się istotą niewiele znaczącą, ale właśnie ten kontrast uwypukla jego wielkość: „Uczyniłeś go niewiele mniejszym od istot niebieskich [można także tłumaczyć: niewiele mniejszym od Boga], chwałą i czcią go uwieńczyłeś” (Ps 8, 6). Chwała Boża jaśnieje na obliczu człowieka. W nim Stwórca znajduje odpoczynek, jak pisze ze wzruszeniem i zdumieniem św. Ambroży: „Zapadł zmierzch szóstego dnia i stworzenie świata zakończyło się ukształtowaniem tego arcydzieła, jakim jest człowiek, który sprawuje władzę nad wszystkimi istotami żywymi i jest jakby zwieńczeniem wszechświata, najpiękniejszą spośród wszystkich istot stworzonych.”

cywilizacja-milosci04

Prawdziwie, powinniśmy zachować pełne bojaźni milczenie, ponieważ Pan odpoczął po wszystkich ziemskich pracach. Spoczął następnie we wnętrzu człowieka, spoczął w jego umyśle i w jego myślach, stworzył przecież człowieka jako istotę rozumną, zdolną Go naśladować, wzorującą się na Jego cnotach, spragnioną niebiańskich łask. W tych cechach człowieka zamieszkuje Bóg, który powiedział: „Ja patrzę na tego, który jest biedny i zgnębiony na duchu, i który z drżeniem czci moje słowo” (Iz 66, 2). Dziękuję Panu Bogu naszemu za to, że stworzył tak cudowne dzieło, w którym może znaleźć odpocznienie„.(…) – Evangelium Vitae, Jan Paweł II

5477780-kardynal-karol-wojtyla-lata-882-660

Zródła

http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-3176210/Strange-skeleton-unearthed-Russia-s-Stonehenge-Elongated-head-probably-bound-tribal-tradition-2-000-years-ago.html

http://popotopie.blogspot.com/2015/01/prawdziwy-wadca-pierscieni-czesc-ii.html

http://popotopie.blogspot.com/2013/06/analiza-anatomiczna-czaszek-nefilim.html

http://argonauta.pl/archeologiczna-sensacja-zydzi-moga-budowac-trzecia-swiatynie/

http://argonauta.pl/tajemnice-izraelskich-swiatyn/

Strange Skeleton with 'Alien’ Elongated Skull Found at Russia’s Stonehenge

Porządek świata i anonimowe centra

Akhenaten at Arkaim in Chelyabinsk –7/21/2015

https://youtu.be/L0w2crW8Elk

Biblijni Giganci – rozmawiaja Gary Stearman i L.A. Marzulli, przedsmak „Sky Watch TV”

arkaim: the other stonehenge

Prawda o 12 planetach Sitchina – doktor Michael Heiser kontra Zecharia

Teoria przerwy – Chuck Missler – Gap theory (polskie napisy-HD) – Polecane przez Argonauta.pl

Konferencja ufologiczno biblijna – L. A. Marzulli 2014 – Dni Noego ponownie ?

Dobre 85
Złe 6

Podobne Artykuły

One thought on “Przejścia przez duchowe bramy – ale dokąd ?

  1. Ziemia nie jest naturalnym środowiskiem człowieka. Odkąd zostaliśmy przyodziani w powłoki cielesne tracimy cały czas. Długość życia w porównaniu z opisami biblijnymi uległa drastycznemu skróceniu, opuściliśmy drogę z początku nam wyznaczoną.Utraciliśmy Eden a stała obecność na Ziemi Czuwających Nieba w czasach Henoha może świadczyć o tym iż całkiem inaczej to wszystko miało wyglądać. Cała tajemnica dawnych czasów zanikła z biegiem czasu bezpowrotnie, poprzez wydarzenia z naszej historii i naszą zwykłą ludzką naturę. Jedyną rzeczą, która nam teraz pozostała to głębokie wczuwanie się w siebie w celu odczytania choć części prawdy o nas samych i naszej przeszłości.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *