Starożytne drogocenne perły

Starożytność to ciągle wielce tajemniczy czas. Pomimo starań archeologów mało o niej wiemy, dodatkowo wielu ewolucjonistów stara się zaciemnić obraz naszej przeszłości. Po tajemniczym rozproszeniu ludzkości spod Wieży Babel, ludzie zostali wysłani w różne zakątki Ziemi, by tam kontynuować życie, ale i prace badawcze. Każda z powstałych kultur wypracowała swoje własne metody by dojść do prawdy. Ci co poszukują starożytnych skarbów powinni wiedzieć coś na temat „pereł”, które jak się okazuje były głównie hodowane na terenach dawnych Indii.

Przedstawiam państwu cenną wiedzę patrystycznego doktora katolickiego, pochodzącą z II wieku naszej ery, gdy jeszcze żywa była pamięć o pradawnych sprawach, dotyczy ona wspomnianych pereł, w tym jednej drogocennej ! Chociaż starożytne Indie posiadają w swoich „skarbcach” ich wiele, to jednak ta jedyna, najcenniejsza należy do chrześcijaństwa. Pierwsze wzmianki o perłach znajdują się u Teofrasta – greckiego autora rozprawy „O kamieniach”. W celach zdobniczych używano pereł w starożytnym Egipcie i Grecji, a później na znacznie większą skalę w Rzymie, gdzie za piękne perły płacono bardzo wysokie ceny. Sznury kosztownych pereł otrzymywali zdobywcy wyścigów. W perłach kochał się Wschód, zwłaszcza Indie i Persja. Wspaniałe perły używane do zdobienia uroczystych strojów, znajdowały się w skarbcach indyjskich maharadżów. W perskim skarbcu koronnym znajdują się liczne ozdoby z pereł; m.in. korona szacha perskiego.

Przewożone do Europy ze Wschodu perły znalazły zastosowanie w zdobnictwie szat kościelnych oraz strojów kobiecych. Najstarsza córka Kazimierza Wielkiego miała suknię ślubną wyszytą perłami. Wielkie ilości pereł znajdowały się w posiadaniu polskich magnatów. Sznury pereł liczono nieraz na łokcie. Perły należą do najwartościowszych kamieni szlachetnych; nie wymagają żadnej obróbki, w stanie naturalnym wykazują pełny połysk, pożądany orient. Obecnie perły są także hodowane na dalekim wschodzie, jednak rozpoczęto hodowlę i w innych rejonach kuli ziemskiej. W starożytności było inaczej, a ona nas tu interesuje najbardziej.

[…]czy królestwo niebieskie porównane jest jedynie do skarbu ukrytego w roli, tak iż rola oznacza coś innego niż królestwo, czy też jest ono porównane i do roli, i do skarbu ukrytego w roli, tak iż zgodnie z porównaniem królestwo niebieskie byłoby i rolą, i ukrytym w roli skarbem. (…)obchodząc bowiem rolę i badając Pisma i starając się zrozumieć Chrystusa, znajduje skarb, który jest w Nim – a gdy go znalazł, ukrywa go, nie sądząc, aby było bezpiecznie ujawniać, komu popadnie, tajemne myśli Pism lub skarby mądrości i wiedzy.

Dalej podobne jest królestwo niebieskie do kupca poszukującego pięknych pereł (Mt 13, 45). Ponieważ królestwo niebieskie zostało porównane nie do żadnego z wielu kupców handlujących wieloma towarami, lecz do kupca poszukującego pięknych pereł, który znalazł jedną drogocenną,, wartą wielu zwykłych pereł i kupił ją za cenę całego swego majątku, uważam, iż rozumnie będzie zapytać o naturalne właściwości perły. Zwróć baczną uwagę na to, że nie powiedziano, że sprzedał on wszystkie perły, jakie posiadał; bo kupiec poszukujący pięknych pereł sprzedał nie tylko te, które kupił, ale także wszystko, co miał, aby nabyć ową piękną perłę. Otóż u pisarzy traktujących o kamieniach znaleźliśmy takie wiadomości o pochodzeniu perły: jedne perły są pochodzenia lądowego, inne pochodzenia morskiego.

Perły lądowe występują jedynie w Indiach i nadają się na pieczęcie, naszyjniki i na proce. Z morskich pereł cenniejsze można znaleźć w tychże samych Indiach, a najlepsze powstają w Morzu Czerwonym. Drugie miejsce wśród pereł zajmują te, które wydobywa się z Oceanu naprzeciw Bretanii. Na trzecim miejscu stoją, ustępując nie tylko pierwszym, ale i drugim te, które można znaleźć w okolicy Bosforu, na wybrzeżach Scytii. O perle indyjskiej ci pisarze opowiadali ponadto, że rodzi się ona w muszlach swoją budową fizyczną przypominających ogromne muszle morskie. Podają oni, że muszle te pasą się w morzu jakby w stadach, pod wodzą, że tak powiem, swego rodzaju przewodnika stada; odznacza się on kolorem i wielkością i wyróżnia się spośród sobie podległych pereł, tak iż można go porównać z tak zwaną królową pszczół.

Również o połowie najpiękniejszych, to jest indyjskich pereł, opowiadają, co następuje. Krajowcy zagarniają je w sieci, zataczając od brzegu duży krąg i zanurzając się; spośród wszystkich usiłują oni złowić jedynie tę, która im przewodzi; gdy bowiem ona zostaje schwytana, połów całego stada, które jej podlega, jak mówią, nie nastręcza żadnych trudności, ponieważ żadna z jej podwładnych nie zatrzymuje się już w miejscu, lecz każda jakby przywiązana liną postępuje za wodzem stada.

Mówi się też, iż perły indyjskie formują się w ciągu dłuższego czasu, gdyż stworzenie to przechodzi przez wiele okresów rozwoju, zanim osiągnie doskonałą postać. I o tym jeszcze wspominają pisarze, że muszla stworzenia zawierającego w sobie perłę otwiera się w taki sposób jakby ziewała, a gdy się otworzy, wchłania w siebie rosę niebieską; jeśli się napełni rosą czystą i jasną, nabiera blasku i rodzi duży i kształtnie uformowany kamień; lecz jeśli przyjmie rosę przyćmioną i z powodu burzliwej pogody niejednolitą, rodzi perłę bezbarwną i brudną od plam.

Dowiedzieliśmy się jeszcze i o tym, że jeśli proces formowania kamienia, który muszla nosi w swoim łonie, zostanie przerwany błyskawicą, muszla zamyka się i jakby ze strachu rozpuszcza swój płód i rozlewa go na tak zwane fyzematy. Zdarza się, że perły rodzą się małe i nieco zamglone, jakby przed swoim czasem, a mimo to kształtne. Perła indyjska przewyższa pozostałe również i tą cechą: jest koloru białego, który przypomina kolor jasnego srebra, połyskuje lekko zielonawym blaskiem i kształt ma przeważnie okrągły. Ma też powierzchnię miękką i zbyt delikatną jak na kamień; wygląda zaś tak uroczo, że – jak podaje autor rozprawy o kamieniach – chwalą ją również ludzie niepospolici. Po tym jeszcze można poznać wyjątkową perłę, że jest w obwodzie zaokrąglona, że lśni mocno jasnym kolorem i posiada najokazalszą wielkość. Tyle zatem wiadomości o perle indyjskiej.

Na podstawie tych wiadomości, które zebrałem z pism traktujących o kamieniach twierdzę, iż Zbawiciel wiedział, że istnieją różne rodzaje pereł, jedne piękne, inne brzydkie i dlatego rzekł: Podobne jest królestwo niebieskie do kupca, poszukującego pięknych pereł; bo gdyby wśród pereł nie było też brzydkich, nie powiedziałby: poszukującego pięknych pereł. A zatem szukaj pereł we wszelkiego rodzaju słowach głoszących prawdę i te perły zawierających i muszlach, co od rosy niebieskiej stają się, że tak powiem, ciężarne i pod działaniem nieba rodzą słowo prawdy; niech to będą prorocy, te piękne perły, jakich według omawianego tekstu poszukuje kupiec. A przywódca stada pereł, którego znalezienie pozwala znaleźć wszystkie inne perły, to owa drogocenna perła, Mesjasz Boży, Słowo górujące nad cennymi tekstami i myślami Prawa i Proroków; odkrycie Go pozwala łatwo osiągnąć wszystko inne.[…]

„Albowiem jak błyskawica zabłyśnie na wschodzie, a świeci aż na zachodzie, tak będzie z przyjściem Syna Człowieczego” Mateusza 24:27 Tekst oryginalny: „ωσπερ γαρ η αστραπη εξερχεται απο ανατολων και φαινεται εως δυσμων ουτως εσται και η παρουσια του υιου του ανθρωπου: Podkreślone greckie słowo 'anatolion’ to „wschody”, czyli wschód. Pamiętajmy, że nie chodzi w tym urywku, by podejrzewać iż Zbawiciel narodzi się powtórnie ! Drugie Jego przyjście w chwale, przy końcu świata, ma nastąpić z nieba i wspomina o tym wiele fragmentów Pisma Świętego. Przykładowo św. Paweł uczy:

„Nasza bowiem ojczyzna jest w niebie. Stamtąd też jako Zbawcy wyczekujemy Pana naszego Jezusa Chrystusa” (Filipian 3;20). „Anioł powiedział do Apostołów: Ten Jezus, wzięty od was do nieba przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba” (Dzieje 1;11). Jezus zaś osobiście powiedział: „Wówczas ukaże się na niebie znak Syna Człowieczego, i wtedy będą narzekać wszystkie narody ziemi; i ujrzą Syna Człowieczego, przychodzącego na obłokach niebieskich z wielką mocą i chwałą” (Mateusza 24;30). Możliwe że pojawią się w przyszłości cudotwórcy ze wschodu, jak zapowiedział Jezus, mają się pojawić mesjasze, ale fałszywi i to oni zapewne narodzą się na ziemi: „Wtedy jeśliby wam kto powiedział: Oto tu jest Mesjasz albo: Tam, nie wierzcie! Powstaną bowiem fałszywi mesjasze i fałszywi prorocy i działać będą wielkie znaki i cuda, by w błąd wprowadzić, jeśli to możliwe, także wybranych”

Linki w temacie: pierszym musi być: „Starożytne perły zaawansowanej duchowej nauki chrześcijańskich mędrców – megalitycznej uprawy„

Tajemnice biblijnych psyche [ψυχή] joginów

Pamięć nadprzyrodzona – zaawansowane systemy Total Recall’u ?

Wstęp do Esencjalizmu biblijnego

Chrześcijańska medytacja zasłony kodu Biblii

 Czy poprawność exo polityczna pozwoli nam dojść do prawdy ?

 Starożytna niebieska materia

Jogini ziemscy – Jogini duchowi

Nowy nieznany rodzaj jogi ?

Napisem prosto w faryzeuszy i lud izraelski ! Święte drzewo i jego gałęzie

http://argonauta.pl/najwyzsza-cywilizacja-anielska-mistyczna-katolicka-cognitio-dei-experimentalis/

http://argonauta.pl/wszystko-plynie-z-sensem-umysl-bowiem-nie-jest-zaciesniony-do-samych-zjawisk/

http://argonauta.pl/synowie-bozy-krzyczeli-z-radosci/

Siostra Faustyna (Widzialne i niewidzialne) cz1z2

Siostra Faustyna (Widzialne i niewidzialne) cz2z2

Ojciec Pio (Widzialne i Niewidzialne) cz1z2

Ojciec Pio (Widzialne i Niewidzialne) cz2z2

Zrozumienie Boga – Bhaktivedanta Prabhupada

29

2