Wyginięcie mamutów i zagadkowe artefakty starożytnej cywilizacji, co je łączy ?

Tajemnicze ślady kosmicznych odłamków znalezione na mamucich kłach. Niezwykle dziwne złamania kości mamuta, dowody na kosmiczny ostrzał gradowymi pociskami, ekstremalne temperatury rzędu 175 stopni poniżej zera  i wreszcie spłaszczony mamuci penis w stanie erekcji ! Solidne prace rosyjskich i amerykańskich naukowców.  Zapraszam do zapoznania się z niezwykle interesującym raportem. Badania pradawnych dziejów Ziemi przynoszą zaskakujące, a czasami nawet szokujące rozstrzygnięcia !

Dzięki pracy niezależnych naukowców możemy wyjaśnić pochodzenie znajdowanych starożytnych artefaktów, z angielskiego tzw. „OoParts-Out-of-place artifacts”, a te jak wiemy nie pasują do historii opowiadanej przez ewolucjonistów. Czy starożytny kataklizm rozpoczęli hinduscy bogowie ? Czy może asteroida ? Zapraszam do lektury tego materiału świadczącego o wielkim wysiłku badaczy, podążających śladami apokaliptycznych wydarzeń, jak się okaże, mających miejsce w całkiem niedalekiej przeszłości.

Zacznijmy od Mamuta z Bierezowki.

Jest to najbardziej znany okaz ze wszystkich zamrożonych.  Wystawiany jest w Muzeum Zoologicznym w Petersburgu, w Rosji, w pozycji w której został znaleziony obok rzeki Berezovka na Syberii. Jego tułów oraz cześć głowy została zrekonstruowana, ponieważ drapieżniki występujące na tych terenach zjadły te części. Odkrycia tego okazu dokonano w roku 1901. Po miesiącu odkopywania został przewieziony do Petersburga oddalonego około 2.500 km od miejsca, w którym go zastano. Na samym dole zdjęcia, w centrum, znajduje się uchwyt łopaty, pozwalający na ocenę wielkości tego zwierzęcia, tuż nad tym uchwytem znajduje się wydłużony i spłaszczony-zgnieciony penis mamuta. Gdy Walt Brown, wybitny naukowiec, o którym będzie jeszcze mowa, zobaczył stan tego organu rozrodczego uzmysłowił sobie, że pomoże to w wyjaśnieniu przyczyn śmierci tego oraz innych mamutów.

Zdjęcie mamuta o imieniu Dima.

W 1977 roku znaleziono kompletne ciało 6-12 miesięcznego dziecka mamuta, był to samiec. Jego spłaszczone, wychudzone ciało było dobrze zachowane, zwłoki mamuciego dziecka zostały uwięzione w przezroczystej bryle lodu, znajdowała się ona 6 metrów pod powierzchnią łagodnego zbocza górskiego. Część tego lodu była czysto przezroczysta, natomiast  inne partie lodu były brązowo-żółte, zanieczyszczenie miało pochodzenie mineralno-organiczne.  We wnętrzu układu pokarmowego jak i oddechowego (tchawicy, oskrzelach i płucach) Dimy znaleziono muł, glinę i żwir. Te ważne szczegóły będą potrzebne w rozwikłaniu zagadki zamrożonych mamutów ! Z badań wynika, że przed zamrożeniem większość mamutów znalezionych na Syberii była tłusta i dobrze wykarmiona. Dima mógł cierpieć na jedną z wielu wspólnych chorób znanych dzisiejszym młodym słoniom. Aż 36% młodych słoni w ciągu pierwszego roku życia umiera.

Przez wieki historii opowiadano o zamrożonych cielskach zwierząt, przypominających wyglądem słonie, zwanych dziś mamutami. W jakiś sposób zagrzebanych i zamrożonych w tundrze północnej Syberii. Znajdowane okazy były z wyglądu tak świeże, iż niektórzy wierzyli, że ciągle żyją pod powierzchnią ziemi. Niektórzy nazwali je lodowymi szczurami.  Ludzie myśleli, że kiedy takie mamuty przez przypadek wyszły na powierzchnię, to zobaczywszy światło słoneczne umierały. Doktor Leopold von Schrenck, szef Imperialnej Akademi Nauk w Petrsburgu, opublikował w 1869 roku następującą uwagę: „…Mamut to gigantyczna bestia żyjąca w głębi Ziemi, gdzie kopie dla siebie ciemne ścieżki, a żywi się na powierzchni…, Wyjaśnieniem dla znajdowanych świerzych i dobrze zachowanych zwłok jest to, iż są one ciągle żyjącymi…”

Niektórzy nawet myśleli, że tunele kopane przez mamuty są przyczynami trzęsień ziemi. Takie były pierwsze próby wyjaśniania zagadki znajdowanych mamutów. Wraz z posuwającymi się badaniami, zaczęły mnożyć się i kolejne teorie, próby odpowiedzi na tajemnice produkowały kolejne pytania bez odpowiedzi. Przykłady rozwiązania ich zagadki, jak ten podany wyżej, mogą wydawać się dzisiaj śmieszne, lecz takie to były czasy. Aby ogarnąć sytuację, w której coś zamroziło mamuty, musimy przeniknąć trochę do czasów, w których żyły. Począwszy od roku1800 było co najmniej jedenaście wypraw naukowych na tereny występowania zamarzniętych mamutów, w wyniku tych ekspedycji odkryto liczne zamarznięte zwłoki, wszystko to działo się wewnątrz koła podbiegunowego, na terenach wiecznej zmarzliny syberyjskiej.

Szczątki sześciu mamutów zostały odnalezione na Alasce. Ogólnie tylko kilka kompletnych ciał zostało odkopanych, było to spowodowane tym, że dzikie zwierzęta zjadały odsłonięte części nim naukowcy zdołali do nich dotrzeć. Pośród wielu resztek mamutów odnaleziono i inne prehistoryczne zwierzęta, zostało wykrytych kilka wyjątkowo dobrze zachowanych nosorożców, oraz: szczątki konia, 10 młodych wołów piżmowych, 11 rosomaków, 12 nornic, 13 wiewiórek, żubry, 14 królików i szczątki rysia. Generalnie na całym świecie wydobywa się skamieniałe zwierzęta, a wśród nich okazy giganty, między innymi: 5,5 metrowy nosorożec, wykopana we Włoszech ważka o rozstawie skrzydeł 125cm, karaluchy o długości 45cm, stonoga znaleziona w Niemczech o długości 260cm!

Na zdjęciu zamarznięta czaszka mamuta i inne kości tego zwierza.

Konik polny o długości 60cm, tarantula o rozstawie odnóży 90cm, pałki szerokolistne na wysokość  18 metrów. Osioł odkopany w Teksasie o wysokości 270cm, licząc do barku. W muzeum Joe’a Taylora znajdują się rogi bizona o rozpiętości 360cm. W Irlandii odkopano poroże jelenia o rozpiętości 370cm. W Australijskiej jaskini znaleziono 3,4 metrowego kangura. Odkopano również gęś wysoką jak słoń, bobry o długości 240cm, oraz salamandrę długą na 180 cm. Carl Baugh w Teksasie hoduje piranie pod ciśnieniem ze zwiększonym polem elektromagnetycznym, ma to przypominać warunki przedpotopowe, dzięki czemu ma 4 razy większe ryby niż normalne. We wschodnim Peru 3 km n.p.m. znaleziono muszle ostryg o szerokości 3,5 metra, ponadto na całym świecie znajduje się skamieniałe małże, również na Mont Everest.

Jeśli się przyjrzeć bliżej znaleziskom kości i kłów mamucich, nie tylko zachowanym ciałom, liczba odkryć staje się przerażająco wielka, zwłaszcza na Syberii i Alasce. Nikolai Vereshchagin przewodniczący komitetu Rosyjskiej Akademii Naukowej do spraw badań nad mamutami, szacuje że ponad pół miliona ton kłów jest pochowanych wzdłuż 600 milowego odcinka arktycznego wybrzeża. Typowa waga mamuciego kła to 100 kilogramów, oznacza to, że w tym małym regionie przed potopem żyło pięć milionów (5.000.000) mamutów ! Kości mamutów oraz słoni są znajdowane w Europie, Ameryce północnej, Azji środkowej, aż poza południowe granice miasta Meksyk.

Mapka z występowaniem znalezionych zwierząt

Wielkie zagęszczenie mamucich kości, kłów i zębów występuje również na Wyspie Arktycznej, oczywiście musimy pamiętać, że dzisiejsza bariera oceanu nie występowała przed potopem. Wielu ludzi opisujących tę oraz inne przyległe wyspy, stwierdza, że ich cechą charakterystyczną są znajdowane tam niezliczone kości mamutów. Co może odpowiadać za takie nasilenie występowania starożytnych kości wewnątrz koła podbiegunowego ?! Także ponad dwieście trzonowców mamutów wraz ze skamieniałymi ostrygami zostało wydobytych na terenach Morza Północnego.

Północne tereny Europy, Azji i Ameryki zawierają kości wielu innych przedpotopowych zwierząt ,razem z tymi mamucimi. Częściowa lista pradawnych zwierząt zawiera między innymi: tygrysa, 27 antylop, 28 wielbłondów, konia, renifera, gigantyczne bobry, lisy, bizona giganta, gigantycznego woła, owce piżmowe, woły piżmowe, osła, borsuka, koziorożca, nosorożce włochate, ryśa, lamparta, rosomaka, zająca arktycznego, lwa, łosia, gigantycznego wilka, susła, niedzwiedzie i wiele gatunków ptaków. Ciekawym jest to, że drapieżniki i roślinożercy są pochowani razem, wspólna śmierć aż tylu gatunków zwierząt sugeruje tą samą przyczynę zgonu.

Naukowcy dokonali odwiertów w wiecznej zmarzlinie Syberii uzyskując dostęp do starożytnych osadów. Dzięki badaniom geologicznym oraz analizie DNA mamutów, koni oraz innych zwierząt, stwierdzono że wymagały one roślinności strefy umiarkowanej oraz zwrotnikowej. Dzięki głębokim odwiertom poznano skład DNA bujnej roślinności gatunku zwrotnikowego. Warstwy starożytnej flory występowały na znacznych głębokościach geologicznych, ciągnęły się do pewnego momentu by nagle zaniknąć bliżej powierzchni. Zbliżając się do ujścia odwiertów napotykano coraz mizerniejszą roślinność.

Wynikło z tych badań, że w jakimś momencie klimat musiał się nagle zmienić do takiego jaki obserwujemy obecnie. Błędne założenie, że mamuty wymagały szerokości geograficznych o klimacie zimnym, pochodzi z często przedstawianych rysunków paradygmatu ewolucyjnego, ukazują one te zwierzęta w okowach śniegu, w rejonach arktycznych. z kolei inni sugerowali się opracowaniami, w których odnajdywane mamucie zwłoki posiadały grubą warstwę tłuszczu, wraz z futrem okalającym część ciała tych stworzeń. Jak się okazuje w dalszej części naukowych badań, zwierzęta z takimi cechami nie muszą żyć w zimnym klimacie.

Zdjęcie przedstawia kieł mamuta z tajemniczymi elementami kosmicznymi

Zbliżenie

Wielkie ilości tych kłów zostały przebadane przez naukowców, wyniki badań pokazały, że w kły zostały wbite milimetrowej wielkości drobiny zawierające duże ilości żelaza i niklu. Doprowadziło to do teorii wybuchu meteorytu w górnych warstwach atmosfery, w wyniku czego bombardujące cząsteczki dziurawiły mamucie ciosy. Brytyjskie media poinformowały o „…odkryciu niepokojących dowodów wskazujących, że mamuty i inne zwierzęta z ostatniej epoki lodowcowej były unicestwione podmuchem pyłu, przybyłym z kosmicznej eksplozji…”

Tajemnica błota.

 Błoto jest jedną z większych geologicznych tajemnic. Skamieniałe błoto zalega na jednej siódmej powierzchni planety, całą powierzchnię ziemi wokół Oceanu Arktycznego. Błoto zalega na terenach pozbawionych lasów, na terenach płaskich bez okolicznych gór, z których by mogło erodować. Rosyjscy geolodzy wiercili w tym błocie na głębokość tysiąca trzystu metrów i ciągle nie dowiercili się do prawdziwej skały ! Skąd tyle osadów błota ? Skąd się wzięło to błoto ? Co spowodowało tak wielką erozję w postaci skamieniałego błota ? Poszukiwacze ropy podczas wierceń na Alasce, przedzierając się przez zmarzlinę błota wydobyli 45 centymetrowy kawałek drzewa, drzewo to nie było skamieniałe, po prostu zamarznięte ! Odwiert ten znajduje się setki kilometrów od najbliższych lasów. Geolog Wiliams tak opisuje podobne znaleziska z Alaski:

„…Chociaż ziemia zatoki Prudhoe jest zamarznięta do głębokości 650 metrów to wszystkie spółki naftowe wiercące w poszukiwaniu ropy odkrywają starożytny las tropikalny. Ten wydobyty las jest zamarznięty, a nie skamieniały ! Las ten znajduje się w warstwie na głębokości od 350 do 580 metrów. Las ten składa się z palm, sosen i tropikalnych liści w wielkiej obwitości. Skąd się wzięły zamrożone drzewa pod grubą na kilkaset metrów warstwą zamarzłego błota ?..”

Zdjęcie przedstawia antyczny „skamieniały” las. W jaki sposób te drzewa znalazły się pod warstwą błota grubą na 600 metrów ?! Wygląda na to, że towarzyszyło temu zjawisko natychmiastowego zamrażania wraz z nadejściem fali błotnej, która obecnie jest wieczną zmarzliną.

Rzeka  Kołyma. Osiadłe drewno na północnym wybrzeżu Syberii.

W dzisiejszych czasach drzewa tych rozmiarów nie rosną na Kołymie, w tym rejonie. Jeżeli by były niesione przez rzekę nie znajdowano by na nich liści i śliwek, no i dlaczego te drzewa nie zgniły/zbutwiały ? Kły mamutów wystawione na działanie temperatur oraz ogólnych warunków klimatycznych tych terenów stają się kruche, pękają, tracą elastyczność i wysychają stając się towarem bezużytecznym dla wyrobów z kości słoniowej. Pomiędzy rokiem 1750 a 1917 handel kością mamutów był prowadzony w szerokim obrębie tych obszarów dostarczając  96 tysięcy (96.000) mamucich kłów. Rozmiar i szybkość zamrażania mamutów był prawdopodobnie większy, niż jesteśmy w stanie to sobie wyobrazić !

W maju 1846 roku geodeta o nazwisku Benkendorf i jego zespół obozowali wzdłuż rzeki Indigirka na Syberii. Wiosenne roztopy oraz ulewne deszcze spowodowały odkrycie połaci lądu oraz obniżenie poziomu rzeki, ukazując  duży obiekt wyłaniający się z wody. Kiedy czarna masa okalająca obiekt została obmyta przez wodę, pojawiła się kolosalna głowa przypominająca wyglądem słonia, uzbrojona w olbrzymie kły, jego wielki tułów zastygł w nieziemskiej pozycji, jakby czegoś szukał. Ekipa geodety próbowała wyciągnąć mamuta za pomocą lin i łańcuchów, jednak szybko się zorientowali, że jego tylne nogi zostały zamrożone w dole rzeki, w pozycji stojącej. Dwadzieścia cztery godziny pózniej dno rzeki odmarzło i zerodowało na tyle by uwolnić kolosa. Zespół 50 ludzi i ich konie wyciągnęli zmarzlinę na suchy ląd. Ukazała się im sylwetka czterometrowej wysokości oraz pięciometrowej długości, otłuszczony i dobrze zachowany prehistoryczny okaz.

Jej szeroko otwarte oczy dawały pozory życia powodując wrażenie potęgi zwierzęcia, odnosiło się odczucie jakby miało zaraz potężnie ryknąć na zgromadzonych wokoło ludzi.  Usunięto kły i rozcięto, jak się okazało pełny żołądek, zawierający młode pędy jodły i sosny, szyszki jodły, część była częściowo pogryziona. Kilka godzin pózniej miejsce, na którym leżał mamut zostało podmyte przez rzekę i mamut został poniesiony w kierunku Oceanu Arktycznego.

Mamut z Bieresowki.

Najbardziej znanym i dostępnym do badań jest 55 letni samiec mamuta, znaleziony 30 metrów powyżej rzeki Beresowka na Syberii.  Znaleziska dokonano w 1900 roku.  Mamut był znaleziony w pozycji pionowej jednakże jego plecy były nadmiernie zgarbione, jego przednie nogi jakby kroczące do przodu, natomiast biodra dziwnie wykręcone, wykręcenie było prawie horyzontalnie. Ta dziwna powykrzywiana pozycja jest podkreślona przez nadmiernie wysunięte przednie kończyny. Kilka żeber, łopatki i miednica były połamane. Dla badaczy dziwne okazały się kości z przedniej prawej nogi tego zwierzęcia, były one połamane w kilkunastu miejscach, bez widocznych uszkodzeń otaczającej je tkanki ! Wystąpiło znaczne krwawienie pomiędzy mięśniami, a tłuszczem tkanki łącznej. Jego kudłate wielkie pędy włosów mierzące do 20 centymetrów były w dużej mierze nietknięte. Penis mamuta był w stanie erekcji, poziomo zgnieciony-spłaszczony ! U żywych słoni ten organ jest okrągły, w kształcie litery S, nigdy poziomo.

Co można wywnioskować z tych niezwykłych szczegółów ?! Jak zmiażdżyć smukły pręt który w tym wypadku jest słoniowej wielkości kością. Wymaga to osiowej siły zgniatającej, podczas gdy pręt (czyli kość) jest zamknięty w jakimś materiale zapobiegając zginaniu i pęknięciom(tkance mięśni).  Aby to uzmysłowić umieścicie drewniany kij pionowo na ziemi i próbujcie go tak naciskać od góry by złamał się w kilkunastu miejscach na raz ! Zamiast tego kij w wyniku kompresji złamie się/pęknie w najsłabszym miejscu. Jeśli kij ma lekkie wygięcie tak jak specjalnie zaprojektowana kość zwierzęcia, zjawisko zgniatania/kompresji pionowej staje się prawie niemożliwe.

Coś musi zapobiegać wyginaniu się kija czy kości podczas gdy siły ściskające wzrastają. Kość nogi mamuta z Berezovki ewidentnie doznała poważnej kompresji wzdłużnej, będąc jednocześnie sztywno zabezpieczona tkanką łączną. Znaczne krwawienie pokazuje, iż miażdżenie nastąpiło tuż przed lub zaraz po śmierci. Powolne duszenie samców może powodować erekcję prącia. Tolmachoff stwierdził, że śmierć mamuta z Berezovki przez uduszenie została udowodniona, świadczyć o tym ma nagle zamrożony penis w erekcji, pozostaje jednak pytanie co spowodowało spłaszczenie prącia ? Musiał być umieszczony pomiędzy dwoma płaskimi powierzchniami, jedną z nich był prawdopodobnie brzuch, jednak znaczne siły ściskające pionowo muszą działać w pewnym środowisku otaczającym całe ciało.

Uduszenie ma związek z czterema innymi przypadkami znalezionych zamrożonych gigantów. Vollosovitch stwierdził, że jego drugi pochowany mamut z wyspy Bolshoi Lyakhov miał także prącie w stanie wzwodu. Trzecim przykładem uduszenia mamuta jest wcześniej wspomniany Dima, którego pęcherzyki płucne sugerują śmierć przez uduszenie, jego stan wskazuje na „wielki wysiłek tuż przed śmiercią„. Naczynia krwionośne, oraz naczynia włoskowate były wypełnione brązową zakrzepłą krwią, w wielu miejscach ciągle jednak utrzymując swój czerwony kolor. Te dowody są właśnie tym czego szukaliśmy, by stwierdzić przyczynę zgonu, czy było nią utonięcie czy uduszenie ? Uduszeniu zawsze towarzyszy zablokowana krew w naczyniach włosowatych.

Nosorożce Von Schrencka zostały znalezione z rozszerzonymi nozdrzami  i otwartymi ustami. Śledczy stwierdzili:  „…że zwierzę zmarło z uduszenia, którego próbowało uniknąć zachowując nozdrza szeroko rozwarte…” W sumie znaleziono trzy mamuty i dwa nosorożce, które z pewnością poniosły śmierć przez uduszenie, żaden inny rodzaj śmierci nie został stwierdzony w pozostałych zamrożonych okazach.

Na zdjęciu poniżej zamrożony eksponat pochodzący z wiecznej zmarzliny.

Sanderson opisuje inne jakże dziwne aspekty przypadku z Berezovki. Wiele z głowy, która wystawała z gleby zostało zjedzone przez drapieżniki , jednak reszta zachowała się w doskonałym stanie. Najważniejsze jednak było to, że zachowały się usta, błona śluzowa jamy ustnej i język. Pod językiem i pomiędzy zębami znaleziono fragmenty ostatniego posiłku zwierzęcia, które z niezrozumiałych powodów nie miało czasu go połknąć ! Posiłek okazał się być złożony z delikatnych Turzyc, rodzaju traw. Kolejne wyniki badań stwierdzają, że mamucia jama ustna była wypełniona trawą, która została nadgryziona, lecz nie przeżuta, trawa w jamie ustnej zamarzła tak szybko, że na jej powierzchni znaleziono odcisk zębów trzonowych mamuta. Rosyjski raport przetłumaczony przez Hapgooda wspomina o ośmiu dobrze zachowanych strąkach fasoli znalezionych w ustach cielska.

W brzuchu Bierezovki znaleziono 11 kilogramów nie  strawionej roślinności, której analizę przeprowadził rosyjski naukowiec Sukaczev. W wyniku jego pracy przedstawił ponad 40 różnych gatunków roślin: zioła, trawy, mchy, krzewy i liście drzew. Wiele z nich nie rośnie już w strefach wysuniętych tak daleko na północ, inne rosną zarówno na Syberii jak i na południe, aż po Meksyk. Inny badacz Dillow, wysnuł kilka wniosków z tych szczątków: Obecność tak wielu odmian roślin, które zazwyczaj rosną znacznie na południe, oznacza że klimat tego regionu był łagodniejszy niż dzisiaj.  Odkrycie dojrzałych owoców Turzyc, traw i innych roślin dowodzi, że mamut zginął w czasie drugiej połowy lipca lub na początku sierpnia.

Zwierzę musiało być zaskoczone nagłym drastycznym spadkiem temperatury, doprowadzającej do natychmiastowego zamrożenia oraz błyskawicznej śmierci. Natychmiastowy zgon jest potwierdzony przez nieprzeżute strąki fasoli zawierające ziarna, które zostały odnalezione między zębami, błyskawiczne zamrożenie zwierzęcia potwierdza z kolei dobrze zachowana zawartość żołądka, oraz stan mamuciego mięsa, które było zjadane przez psy i wilki. W normalnej temperaturze ciała, kwasy żołądkowe i enzymy rozkładają materiał roślinny w ciągu godziny. Co hamuje ten proces ? Jedynym sensownym wyjaśnieniem dla strefy żołądka, byłoby ochłodzenie go do temperatury około 5 stopni Celsjusza. Musiało by to nastąpić w ciągu 10 godzin, lub w jeszcze krótszym czasie.

Jednak żołądek jest chroniony wewnątrz przez ciepłą powłokę ciała, w jaki sposób zimne powietrze zdołało obniżyć temperaturę żołądka do 5 stopni Celsjusza ? Eksperymenty wykazały, że zewnętrzna powierzchnia zwierzęcia, musiała być wystawiona na działanie temperatury rzędu minus 175 stopni Celsjusza ! Niezależne wyniki badań Sandersona wykazały, że: „…Ciała wielu zwierząt znalezione w błocie musiały być zamrażane w niezwykle szybkim tempie, i było to zamrażanie głębokie, ponieważ ich komórki  nie popękały…”

Eksperci od zamrażania żywności wskazują, że aby uzyskać taki efekt na żyjącym zwierzęcym organizmie, musielibyśmy nagle oziębić  temperaturę otoczenia, w tym wypadku powietrza, do temperatur grubo poniżej minus 150 stopni Celsjusza ! Warstwa lodu bezpośrednio pod mamutem Berezovka zawierała ciągle włosy przymocowane do jego ciała. Poniżej, po prawej stronie przedniej części stopy: „… znajdował się koniec bardzo owłosionego ogona…, był to ogon bydła, prawdopodobnie bizona…” Również pod ciałem znaleziono: „…prawą stopę oraz lewą tylną stopę renifera…” Całe osuwisko na brzegu rzeki Berezovka okazało się największym „magazynem-hurtownią”  prehistorycznych szczątków zwierząt. W okolicy tego terenu, w gliniastej glebie, odnaleziono czaszkę antylopy , doskonale zachowaną górna czaszka konia, do której nadal były przytwierdzone włókna mięśni, pnie oraz fragmenty drzew. Odnajdywana tam obecnie roślinność różni się znacząco od tej znalezionej w pysku mamuta.

Należy zwrócić uwagę na szeroki zasięg geograficzny, na którym te dziwne zdarzenia miały miejsce, nie były to odrębne kataklizmy ale jeden. Sir Henry Howorth stwierdził:  „…Przypadki zachowanych miękkich części zwierząt gruboskórnych (słoń, nosorożec) nie są lokalnymi i sporadycznymi, ale tworzą długi łańcuch przykładów w całej Syberii, od Uralu aż do ziemi Chukchis(Cieśniny Beringa), mamy tam do czynienia ze stanem rzeczy, który dominuje, oraz z warunkami meteorologicznymi , które rozciągają się na kontynencie. Gdy znajdujemy taką serię przypadków rozciągających się na tak szerokich przestrzeniach, zachowanych w ten sam identyczny sposób, to wskazuje to na nagłą zmianę warunków środowiska, ze stosunkowo umiarkowanej do klimatu o skrajnych temperaturach zimna, trzeba więc  w tym momencie skonkludować, że wszystkie te zwierzęta były świadkami tego samego wydarzenia ! Nie można postulować osobnego kataklizmu dla każdego indywidualnego przypadku oraz miejsca, z którego pochodził znaleziony okaz, jesteśmy zmuszeni  do wniosku, że obecna strefa wiecznej zmarzliny w Azji została zamrożona w tym samym czasie, z tej samej przyczyny…”

Naukowiec wydobywający kość z Jedomy.

Północne części Azji, Europy i Ameryki Północnej zawierają „szczątki wymarłych gatunków słonia-mamuta i nosorożca, wraz z okazami koni, wołów, jeleni i innych wielkich czworonogów, a z tego by wynikało, że tajemnicze wydarzenie miało szerszy zasięg niż Howorth sądził.

„Kamienny lód”

Na Syberii i Alasce naukowcy natkneli się na dziwny rodzaj lodu znajdowanego w i pod wyżej wspomnianym zamarzniętym błotem, razem ze szczątkami mamutów, Tolmachoff nazwał go „kamiennym lodem”, ten kamienny lód ma często żółty odcień oraz zawiera w sobie okrągłe lub wydłużone pęcherzyki-bąbelki. Niektóre pęcherzyki są połączone, podczas gdy inne długości 2.5 centymetra mają pionowe ułożenie liniowe. Gdy lód został poddany ekspozycji Słonecznej okazało się, że „…powierzchnia posiada wielościenną ziarnistą strukturę, która może być łatwo starta palcem..” To wygląda „..jak ubity grad..” Szczątki mamuta zostały znalezione nad, pod, obok, częściowo w, i w jednym przypadku w „skamieniałym lodzie”.

Poziome warstwy „kamiennego lodu” najłatwiej zauważyć na urwisku wzdłuż arktycznego wybrzeża i okolicznych rzek. Niektóre podpowierzchniowe warstwy lodu wynoszą 2.5  kilometra długości i 50 metrów szerokości. Kilku metrowej grubości pozastrukturalna warstwa gliny lub mułu jest znajdowana na warstwie „skamieniałego lodu”, ważnym pytaniem jest to, w jaki sposób ta warstwa gliny lub mułu została osadzona na „skamieniałym lodzie” ?! Jeżeli powłoka ta byłaby osadową, powstałą z rzeki lub jeziora, jak to zwykle ma miejsce, to powinna mieć wiele cienkich pokładów, jednak w przypadku tego lodu tak nie jest.

Ponadto powolne osadzanie się warstw gliny i mułu za pomocą wody, powinno dostarczyć odpowiednią ilość czasu dla wody, by ta stopiła cały lód poniżej. Czasami lód zawiera cząsteczki roślin oraz cienkich warstw piasku lub gliny. Gdyby woda zamarzła w normalny sposób, brud by osiadł na zewnątrz, natomiast substancje roślinne zaczęłyby się unosić w górę. Oczywiście ten „skamieniały lód” zamarzł błyskawicznie i nigdy nie był częścią jeziora lub strumienia. Kilka metrów pod mamutem Beresovka znajdowała się warstwa „kamiennego lodu”, która biegła w dół rzeki na odległość ponad 180 metrów.

Herz i Pfizenmayer po wykonaniu wykopów poinformowali o być może jednej z najdziwniejszych charakterystyk „skamieniałego lodu”. Dalej w głąb klifu lód ten staje się bardziej solidny i przejrzysty, w niektórych miejscach całkowicie biały i kruchy. Gdy jest on wystawiony na działanie warunków atmosferycznych, nawet przez krótki czas, staje się ponownie żółtawo-brązowym i wygląda jak stary zabrudzony lód. Oczywiście coś z powietrza wchodzi w reakcję chemiczną z czymś w lodzie (prawdopodobnie tlen). Dlaczego powietrze (przede wszystkim tlen i azot) nie zostały wcześniej rozpuszczone w lodzie ?! Podobnie jak ciekła woda rozpuszcza sól kuchenną, cukier i wiele innych ciał stałych, woda rozpuszcza również gazy, które są z nią w kontakcie.

Niemal cała woda i lód na Ziemi są nasycone powietrzem. Jeśli powietrze byłoby rozpuszczone w „skamieniałym lodzie” zanim ten stał się żółtawo-brązowy, to znaczy że reakcja chemiczna już by wystąpiła. Porównanie właściwości „kamiennego lodu” z innymi próbkami lodu występującego na Ziemi, wykazało że ten typ lodu prawdopodobnie zamarzł podczas przemieszczania się przez zimne powietrze, lub będąc w przestrzeni kosmicznej !

Jedomy i gleba lessowa (Yedomas and Losess)

Zamrożone mamuty znajdowane na Syberii, są często lokalizowane w dziwnych wzgórzach, o wysokości od 10 do 90 metrów. Rosyjscy naukowcy nazwali  je Jedomami, w jednym takim Jedomie znaleziono szczątki 156 mamutów. Wiadomo, że wzgórza te zostały utworzone w czasie wietrznej i zimnej pogody, wiadomo to stąd, ponieważ składają się one z sypkiej, jednorodnej gleby poprzedzielanej grubymi żyłami lodu.  Rosyjscy geolodzy przebadawszy ten rodzaj lodu wykazali, że został on uformowany jednocześnie z glebą i stanowi 90% objętości Jedomy. Niektóre Jedomy zawierają wiele złamanych drzew „…znajdujących się w najbardziej skomplikowanym położeniu…” Tubylcy nazywają je „drzewem wzgórzowym”  lub zakopanym  „drewnem Noego” Gleba Jedom jest podobna do błota, zawiera malutkie pozostałości roślin, jest bogata w sól i węglan, co ciekawe zawiera dwa i pół razy więcej węgla niż znajdowany we wszystkich lasach tropikalnych Ziemi ! Mamut z Beresovki został znaleziony w podobnej glebie.

Zdjęcia przedstawiają Jedome.

Wzgórza takie jak te ze zdjęcia zwane Jedomami są poprzedzielane lodem. Warstwy lodu i gleby widoczne w Jedomie (na lewo od człowieka ze zdjęcia) sugerują towarzyszenie silnego wiatru podczas odkładania się tego materiału.  Pozostałości lasów, mamutów i innych zwierząt są często znajdowane wewnątrz Jedomów. Lód i błoto nie zostało odłożone w postaci wzgórz, zamiast tego zostało ono zdeponowane jako jedna gruba warstwa. Pózniej gdy lód zaczął topnieć w tych miejscach, woda zaczęła się gromadzić w zagłębieniach, przyspieszając topnienie w ich obrębie.  To co teraz zostało po tysiącach lat topnienia  to właśnie te wzgórza. Ponieważ niektóre Jedomy są wysokie na 90 metrów, to początkowe osadzanie się tego materiału w warunkach silnego wiatru musiało by osiągać co najmniej 90 metrów grubości.

Gleba Lessowa.

Nazwa ta wywodzi się z języka niemieckiego wymawianego „LERSE”. Mało wiadomo na temat pochodzenia tej gleby. Większość sądzi, że jest to frakcja pyłowa gleby, depozyt pyłowy. Ewolucyjnie miała ona powstać w czasie zimy lodowcowej na wielkich obszarach Ziemi. Jednak Syberia była słabo zlodowacona, a słabe wiatry nie dałyby rady nanieść tyle Lessu, trwało by to zbyt wolno, by zachować różnorodne zamrożone zwierzęta przed drapieżnikami. Gleby lessowe pokrywają tereny uprzednio zlodowaciałe, takie jak Wisconsin, Illinois, Iowa, Kansas i Alaska.

Występuje jednak w niej brak wewnętrznych warstw (uwarstwienie-stratyfikacja), jest to obecne na różnych wysokościach, od poziomu morza aż do wysokości 2.5 kilometra nad poziom morza. Interesującą rzeczą  gleby lessowej są jej drobne cząsteczki, które jak się okazało nie są zaokrąglone w wyniku działania wiatru i wody na przestrzeni tysięcy (lub milionów) lat ! Niektórzy sugerują, że gleba lessowa „przywędrowała” na Ziemię z kosmosu, jest ona jest bogata w węglany, ma żółty odcień, spowodowany przez utlenianie minerałów żelazo nośnych. Żółta rzeka Jang-cy i Żółte Morze są tak nazwane ze względu na występującą w nich zawiesinę gleby lessowej.

Występuje wyrazny związek pomiędzy zamrożonymi mamutami, Jedomami i glebami lessowymi, skąd takie wnioski ?

Ta krótka charakterystyka zaledwie kilku elementów Syberii, rodzi dodatkowe intrygujące zagadki oraz problemy. W jaki sposób mamuty zdołały żyć na szerokościach arktycznych, zwłaszcza w czasie ciemnych zim ? Co je zabiło, jak to się stało, że zostały pochowane w tak przedziwny sposób ? Niektóre zostały zamrożone w przeciągu godzin, zaraz po ich śmierci, wynika to z tego, że nie stwierdzono procesów gnilnych oraz okaleczeń zadanych przez padlinożerców. Jednakże tuż przed zamrożeniem mamutów, warunki pogodowe były tymi jakie obserwujemy póznym latem lub wczesną jesienią, pogoda nie była tą zimną obserwowaną obecnie na terenach występowania zmarzliny.

Co takiego się stało ?

Dwa dziwne raporty mogą być powiązane z problemem zamrożonych mamutów. Każdy z nich jest tak niezwykły, że człowiek stara się je zdyskwalifikować lub uznać jako błąd bądz oszustwo, podobnie jak w każdym przypadku zamrożonych mamutów wiele przechodzi ludzkie pojęcie ! Chociaż oba raporty są  podobne, to jednak pochodzą z różnych zródeł, stąd ważne by zachować wstrzemięzliwość w negatywnej ocenie tych przypadków. Każde z tych sprawozdań zostało przyjęte jako wiarygodne i opublikowane przez instytucje naukowe. Opisane zagadkowe sytuacje przedstawiają natychmiastowe  zamrożenie rzeki w sposób, w którym ciała zwierząt zostały uwięzione w płynącej-zastygłej wodzie. Zapisane raporty zawierają zamrożone zwierzęta w przezroczystym lodzie, interesujące jest to, że przezroczysty naturalny lód rzadko występuje w przyrodzie.

Przedstawione przypadki pochodzą z odległych i zimnych rejonów kuli ziemskiej. Jedna z opisanych sytuacji znajdowała się w samym sercu Syberyjskiej zmarzliny. Te krótkie raporty będą przedstawione dokładnie tak jak zostały napisane i przetłumaczone.  Pierwszy został opublikowany przez byłego członka Sowieckiej Akademii Nauk. Aleksander Sołżenicyn, laureat literackiej Nagrody Nobla z 1970 roku, przypomniał ten raport najlepiej jak sobie mógł go odtworzyć z pamięci, pochodził on z pierwszego akapitu jego przedmowy do Archipelagu Gułag. Niestety Sołżenicyn w tym sprawozdaniu nie podaje daty, trudne poszukiwania badaczy doprowadziły do sukcesu, raport został w końcu odnaleziony w Bibliotece Lenina w Moskwie. Y.N. Popow, autor niniejszego opracowania przedstawiał je jako mające wielkie znaczenie dla naukowego odkrycia zamrożonych ssaków Syberii.

Rysunek przedstawiające niezwykłe znalezisko

Oto opisy tych dziwnych wydarzeń:

„…Istnieje kilka przypadków znalezisk nie tylko martwych ssaków, ale także ryb, jednakże utraconych dla naukowego badania. W roku 1942, podczas budowy drogi w Liglikhtakha, dolinie rzeki (Basen Kołyma), odkrywka za pomocą materiałów wybuchowych otworzyła podziemną „soczewkę” przejrzystego lodu zawierającego uwięzione wewnątrz wielkie okazy ryb. Najwyrazniej eksplozja usunęła wierzchnią warstwę odsłaniając antyczne koryto rzeki, wraz z przedstawicielami  starożytnej fauny ichtiologicznych ryb. Kierownik budowy w sporządzonym raporcie stwierdził, że znalezione ryby cechowały się niezwykłą świeżością ! Kawałki mięsa rozrzucone przez wybuch zostały zjedzone przez obecnych na miejscu robotników…”

Drugi raport pochodzi od M. Huc’a z roku 1846, podróżnika, misjonarza w Tybecie. Sir Charlesa Lyella często nazywa się go ojcem geologii, on również zacytował tą historię w swojej edycji Zasad Geologii. W czasie wielu ekspedycji jego ekipa doświadczyła śmiertelnych mrozów, wielu zamarzło na śmierć, ci którzy przeżyli rozbili swoje namioty na brzegu Mouroui-Oussou (słynny dopływ do Niebieskiej Rzeki) W momencie przekraczania  Mouroui-Ousso, natura zaprezentowała im niezwykły spektakl:

„..Podczas gdy jeszcze w obozowisku obserwowaliśmy w dali kilka bezkształtnych obiektów znajdujących się w korycie rzeki, wszystko pozostawało bez zmian, gdy się zbliżaliśmy w ich kierunku postacie pozostawały ciągle w bezruchu, gdy się zbliżyliśmy bardziej rozpoznaliśmy w nich stado dzikich wołów, liczyło ponad pięćdziesiąt osobników, a wszystkie z nich były zastygłe w lodzie. Nie ulegało wątpliwości, że stado próbowało przepłynąć rzekę w czasie gdy nastąpił błyskawiczny proces zamrożenia, był tak szybki, że  nie były zdolne do wydobycia się z lodu. Ich piękne głowy, zwieńczone cudownymi rogami były nad powierzchnią lodu, jednak ich ciała znajdowały się uwięzione w lodzie, który był tak przezroczysty, iż widzieliśmy przez niego pozycje w jakiej znajdowały się zwierzęta, wyglądały tak jakby wciąż płyneły, jednak orły i kruki wydziobały im oczy…”

Wszelkie wyjaśnienia tych dziwnych odkryć, należy rozpatrywać jako proces zamarzania od górnej powierzchni w dół.  Najpierw formujący się lód pływa w górnych warstwach cieczy, następnie izoluje cieplejszą wodę w głębszych partiach poniżej. Im grubszy lód narasta, tym trudniej cieplejszej cieczy przekazać ciepło do górnej warstwy, by oddać je zimnemu powietrzu ! Zamrożenie strumienia wystarczająco szybko tak by uwięzić ponad pięćdziesiąt wołów w akcie płynięcia, poruszania się w wodzie, wydaje się niemożliwe, zwłaszcza że prędkość strumienia na całej długości jest zmienna. Dlatego też różne części strumienia powinny być zamrażane w ciągu wielu dni lub godzin ! Zamrożenie w tak szybkim tempie dużych ryb, by ich mięso było jadalne, a do tego jeszcze pod ziemią, stawia nasz racjonalny umysł w zakłopotaniu. Jednakże podobieństwa z zamrożonymi mamutami są tak wielkie, że raporty te mogą być ze sobą związane.

Jak rozwikłać tajemnicę zamarzniętych mamutów ?

Tu wkracza teoria doktora Walta Brown’a, otrzymał on doktorat z inżynierii mechanicznej MIT, uzyskał profesurę w Akademii Sił Powietrznych USA, prowadzi kursy matematyki i informatyki, jest emerytowanym pułkownikiem sił powietrznych, absolwent West Point,  ma na swoim koncie posiada wiele prac naukowych należących do jego dorobku, stawiają go w roli poważnego naukowca. Po wielu latach studiów nad tajemnicą Ziemi i jej historii, opracował swoją oryginalną teorię hydro płyt. Tysiące obliczeń zostały potwierdzone przez badania w terenie, większość niezwykłych cech naszej planety, skorupy ziemskiej, została znakomicie wyjaśniona dzięki jego pracy naukowej oraz wspomnianej teorii hydro płyt, inaczej płyt nawodnych płaszcza Ziemi, lub skorupy ziemskiej osadzonej na wielkich zbiornikach wodnych, ślizgającej się na warstwie wody głębinowej.

Oto jak doszło do tajemniczych zjawisk fizycznych, których efektem było zamarznięcie ogromnego terenu kuli ziemskiej:
–Na Ziemi przed potopem był tylko jeden duży kontynent pokryty bujną wegetacją; były tam morza i rzeki oraz góry, nieco niższe niż obecne – ich wysokość dochodziła zapewne do ok. 2800 m n.p.m.  -przed potopem na Ziemi istniała też olbrzymia ilość wód podziemnych (ok. połowy całej wody, która jest w dzisiejszych oceanach). Woda ta mieściła się w wewnętrznych połączonych ze sobą komorach, które tworzyły swego rodzaju szelf o grubości ok. pół mili (ok. 800 m) i jakieś 10 mil (ok. 16 km) pod powierzchnią ziemi
-Na przestrzeni tysięcy lat (około 2 tysiące lat) rosnące ciśnienie wód podziemnych rozciągało skorupę ziemską, do tego dochodziło działanie Księżyca, sił jakie wywiera na geologiczny płaszcz. W ocenie Walta Brown’a rozerwanie okalającej ziemię warstwy skał zaczęło się od mikroskopijnego pęknięcia, które rozrosło się w obu kierunkach w tempie ok. 5 km / sek. (ponad 17 tysięcy km/godz.). Powstałe pęknięcie okrążyło glob w ok. 2 godziny. Tutaj możemy dyskutować co było przyczyną rozerwania płaszcza Ziemi, może były to wojny hinduskich bogów, ich straszliwa broń zdolna rozerwać skorupę ziemską, bądz uderzenie gigantycznego meteoru (półwysep Jukatan)

-Wody podziemne, poddane potężnemu ciśnieniu wytworzonemu pod wpływem napierającej z góry 10-milowej warstwy skał, wytrysnęły z pęknięcia z niesamowitą siłą, która nadała tej fontannie prędkość ponad dźwiękową i wyniosła ją do atmosfery na wysokość ponad 30 kilometrów, rozpylana woda sprawiła gigantyczne opady deszczu, część wody tryskająca w zimną stratosferę oraz w przestrzeń kosmiczną zamarzła tworząc kryształy i bryły lodu o temperaturze minus 180 stopni Celsjusza, spadające zmrożone lub częściowo ciekłe błoto, wraz z   „kosmicznym gradem” dławiło, prasowało, zamrażało i grzebało istoty biologiczne, tysiące ton tego zmrożonego materiału miażdżyło miliony istnień w bardzo krótkim czasie, wszelki szczątki które się znalazły w tym lodzie, uniemożliwiały mu unoszenie się na powierzchni wód potopu, olbrzymie warstwy tego materiału pokryły tysiące zwierząt w fazie powodzi.

Dowody wskazują na uduszenie i kompresję zwierząt, świadczy to o natychmiastowym pogrzebaniu oraz natychmiastowym zamrażaniu mamutów, tak szybki proces wskazuje na istnienie ekstremalnie zimnego lodu, który został zrzucony na te tereny. Było to gradobicie, którego skala przerasta nasze najśmielsze wyobrażenia !  Wcześniejsze próby wyjaśnienia tajemnicy zamrożonych mamutów po prosu ignorowały wiele ustalonych faktów.

Niezwykle gwałtowna ulewa kosmicznego gradu grzebała mamuty i nosorożce żywcem, w pozycji stojącej ! Było to zjawisko tak drastyczne, że zwierzęta były ściskane ze wszystkich stron, młode takie jak Dima zostały wręcz spłaszczone. Odsłonięte części ciała dorosłych osobników, które nie były wspierane przez kościec były miażdżone pionowo, czasem nawet silne kości jak ta z mamuta Bersovki zostały strzaskane przez odgórnie dzałające siły ściskające, osłona okalającego je błota zachowała ułożenie nóg Beresovki w czasie wzdłużnego zgniatania.

-Ogromne ciśnienie tryskającej fontanny spowodowało erozję skał z obu stron pęknięcia, co dało też olbrzymie masy osadów, które pokryły całą powierzchnię ziemi. Osady te uwięziły rośliny i zwierzęta tworząc skamieliny (większość skamielin powstała właśnie w czasie potopu)

W opracowaniu  tym zasygnalizowałem główny powód zamarzania zwierząt i rzek, istnieją inne elementy zjawiska fizycznego obecnego podczas katastrofy tych rozmiarów, mogącego wpływać na te procesy, ale opisanie go przekracza możliwości tego syntetycznego i tylko częściowego raportu.

Istnieje fałszywe przekonanie jakoby powstanie jakiejkolwiek skamieliny zajmowało tysiące lat. Większość naukowców-ewolucjonistów już w to nie wierzy, ale nikt z nich nie dokłada najmniejszych nawet starań, by uświadomić szarym masom fakt, iż taki proces trwa czasami tylko od kilkunastu do kilkuset lat w zależności od warunków i materiału. Ciekawą rzeczą jest to, iż z jednej strony w podręcznikach szkolnych mówi się o procesie fosylizacji trwającym tysiące i miliony lat, z drugiej zaś strony zamieszcza się tam często zdjęcia przedstawiające kopalne liście, meduzy i wszelkie bezkręgowce. Ludzie zaś nie myślą i łykają wszystko co mówią naukowcy, bo uważa się, że od myślenia są właśnie badacze. Społeczeństwo ufa bezgranicznie naukowcom i pokłada całkowicie swą nadzieję w ich inteligencji. Jeżeli proces fosylizacji jakiejś rośliny trwa tysiące lat to jak można tu mówić o powstawaniu skamieliny? Tak delikatne przedmioty jak liście, skrzydła owadów czy ciała meduz rozkładają się błyskawicznie i często już po kilku tygodniach są tak zniszczone, że w ogóle nie nadają się na potencjalny materiał do utworzenia skamieliny. Jak więc utworzyły one skamieliny?

Najprawdopodobniej zostały one przygniecione masą błota, które odcięło dostęp tlenu i wyeliminowało działanie bakterii. Następnie woda zaczęła przedostawać się do tkanek, rozpuszczała zawarty w nich materiał organiczny i stopniowo zastępowała go krzemionką. Powstałe w ten sposób skamieliny można znaleźć w różnych częściach świata. Do dziś dnia odkryto tysiące skamielin w różnych częściach świata wyraźnie wskazujące na to, że zwierzęta zostały pogrzebane żywcem. Wiele z nich nie zdążyło jeszcze strawić pokarmu, inne miały połamane kości, a zwierzęta zamieszkujące wody były wciąż w pozycjach pływackich. Większość z nich została zasypana masą błota lub popiołu wulkanicznego, ale znaleziono także zwierzęta pogrzebane w lodzie. Te ostatnie są szczególnie zastanawiające, gdyż ludzkość nie zna takiego kataklizmu, który mógłby żywcem zamrozić zwierzęta w czasie lata.

Na zdjęciu skamieniały Cronoid juraiski

Według teorii  hydro płyt wszystkie zamrożone mamuty i nosorożce zmarły jednocześnie, jednak wiek mamutów mierzonych metodą radiowęglową różni się między sobą wiekiem. Różny wiek pochodzi z zanieczyszczeń próbek, co jest bardzo dobrze znane i udokumentowane w literaturze naukowej . Co interesujące i ważne dla zrozumienia błędów pomiarowych tej metody, to jest wynik badań mamuta  Vollosovitcha, różne części tego samego mamuta różniły się znacznie pod względem wieku ! różnica ta sięgała od 29.500 lat do 44.000 lat ! Kolejne pomiary wykazały wiek 26.000 lat, drewno znalezione bezpośrednio wokoło cielska miało wiek szacowany na 9.000-10.000 tyś, jedzenie wewnątrz mamuta dało wiek różny o 10.000 tyś lat od jego ciała. Innym przykładem błędów tej metody jest przypadek z Fairbanks Creek, gdzie badanie radiowęglowe wieku mamuciego podudzia wykazało wiek 15.380 tyś lat, podczas gdy jego skóra i wnętrzności  dały wynik 22.850 tyś lat ! Inne przykłady to dwa mamuty z Colorado Creek, pierwszego wiek oszacowano na 22.850 tyś lat a drugiego na 16.150 tyś lat, były oddalone od siebie o 30 metrów jednak fragmenty kości z obu miejsc dokładnie pasowały do siebie, będąc w czasie katastrowy rozdzielone…

Jest wiele dowodów naukowych potwierdzających apokaliptyczne wydarzenia mające miejsce na Ziemi. Przedstawiony został tu tylko mały wycinek nauki o tajemnicach Ziemi, jest to wyrywkowe opracowanie, mające naświetlić problem globalnej katastrofy. Cywilizacje lub najprawdopodobniej jedna cywilizacja, która istniała przed potopem została zniszczona w straszliwej apokalipsie o zasięgu globalnym. To co obserwujemy w postaci resztek ich tajemniczych budowli, czy dziwnych artefaktów, to pozostałości niezwykłej ludzkości, gdzie życie biologicznych ciał sięgało 900-set lat.  Pozostała jednak znaczna część niecodziennych znalezisk archeologicznych, które oficjalna nauka odrzuca lub po prostu przemilcza !

Znane większości interesujących się zakazaną archeologią ” kule z klerksdorp”  są tego dobrym przykładem. Południowoafrykańscy górnicy znaleźli co najmniej 200 takich kulek. Odkryto je w warstwie pyrofilitu, w której zbudowano kopalnię srebra. Pyrofilit (Al2Si4O10(OH)2) to relatywnie miękki minerał (stopień twardości 3 w ska­li Mohsa). Miał on powstać w trakcie two­rzenia się osadu potopu. Niektóre z kulek mają na swym „równiku” do 3 równoległych rowków. Część z nich udało się przepołowić. Okazało się, że są one pokryte pancerzem 6-milimetrowej grubości. W środku znajdował się gąbczasty materiał, który w zetknięciu się z powietrzem zamieniał się w pył. Przypominał on swym wyglądem węgiel drzewny. Inne kulki okazały się być pełne i zrobiono je z niebieskawego metalu w białe cętki. Kulki te stanowią najprawdziwszą zagadkę, same wibrują w jakimś dziwnym rytmie, chociaż odcięte są od jakichkolwiek źródeł energii. Być może we wnętrzu kulek jest ukryta jakaś tajemnicza energia.

Znajduje się też wiele innych dziwnych rzeczy jak choćby to:

Ta niezwykła przedpotopowa cywilizacja opracowała technikę, która wymyka się ogólnemu mniemaniu ewolucyjnemu. Możliwe że była oparta o inne zasady wraz z innym podejściem do życia. Przykładem niech będzie ten zagadkowy „element” prehistorycznej” „technologii” budowlanej ? Czy są to naturalne formacje jak chcą geolodzy ?

Więcej o tych szczątkach w języku angielskim znajdziecie państwo tu:
http://www.geulogy.com/myprecious/waffle-rock-america.html

Wygląda, że znaleziono pozostałości „cywilizacji NATURY”, cywilizacji która znała tajniki otaczającej nas rzeczywistości. Innym znaleziskiem świadczącym o ich wysokiej technice jaką osiągneli, w którymś momencie ich rozwoju technologicznego są metalowe sprężynki i inne metalowe przedmioty znajdowane na obszarze Uralu, wydobywane były często z dużych głębokości.

 

W latach 1991 – 1993 poszukiwacze złota przeczesujący okolice niewielkiej rzeki Narada we wschodniej części Uralu natknęli się na niezwykłe obiekty kształtem przypominające sprężynki. Nie byłoby w tym jednak nic dziwnego, gdyby nie fakt, że odkryć tych dokonano głównie na głębokości od 3 do 12 metrów pod ziemią. Znaleziska różniły się także znacznie swymi rozmiarami, które wahały się od ok. 3 cm do 0.003 mm. Wielu woli przypisywać te znaleziska istotom UFO niż poprzedniej, doskonalszej cywilizacji długowiecznych ludzi, którzy życie sięgało prawie 1000 lat ! Prehistoryczna cywilizacja Ziemian dzięki doskonalszym ciałom i umysłom posiadała z całą pewnością niezwyłą wiedzę i umiejętności…

Archeo Matrix – więcej w tekście pt.: Chrześcijańskie anamnesis

O tajemniczych sprężynkach możecie państwo przeczytać tutaj:
http://infra.org.pl/historia-/paleoastronautyka/757-anomalnaja-rossija-zagadkowe-znaleziska 

Czy pozostałości tajemniczych budowli oraz elementów technologi przypominającej obecną, to szczątki po poprzedniej ludzkości ? Wszystko na to wskazuje, to świeża historia, historia która się wydarzyła nie setki tysięcy lat temu, ale najwyżej kilka tysięcy !

Linki:

Megalityczna rzeczywistość kontra darwinistyczna Maja माया

Zakazana pamięć i tożsamość – Total recall jest możliwy !

Zapraszam do innego wymiaru poprzedniej cywilizacji, czy znacie taką Ziemię ?

Chrześcijańskie anamnesis

Amnezja trwa i cały czas jest nam narzucana !

Porwane czy asymilowane ?

Tajemnica zmiennokształtnych ufo wyjaśniona ?

Dowody historyczne na globalny starożytny kataklizm

Piramidy z Giza, dowody na globalny kataklizm – Stephen Mehler prezentuje

Pamięć absolutna (globalna) Total recall – resety cache i RAM ?

Zagadkowe konstrukcje na Marsie. Starożytne Vimany to prawda ?

Poważna hinduska instytucja naukowa oraz nobliści zajmą się Vimanami

„oto Czuwający i Święty zstępował z nieba” – עיר

Ziemia – planeta na której istnieje jeszcze normalność – empiryczne i statystyczne pojęcie „normalności”

Wyobraźcie sobie zrównoważony rozwój ufonautyczny

Przedświadomość megalityczna

Dlaczego ewolucjonizm oznacza śmierć duszy?

Sensacja – znaleziono dinozaura z dobrze zachowaną skórą

„Fragmenty szczątków dinozaurów zostały przeniesione do muzeum, gdzie zostały starannie skatalogowane. Naukowcy pracujący w muzeum od razu zrozumieli, że mają do czynienia z czymś zupełnie niezwykłym. Zazwyczaj odnajdywane są kości i zęby, które są zniekształcone. Najwięcej dinozaurów znaleziono w Chinach, ale większość była „spłaszczona”. Ten znaleziony w Kanadzie jest doskonale zachowany. Pikanterii dodaje fakt, że zachowała się także skóra! „To nie jest tylko szkielet” – powiedział pracownik muzeum, lekarz Caleb Braun. „Mamy dinozaura”. Jego skamieniałości wywołały poruszenie wśród paleontologów na całym świecie. Wszyscy są zaskoczeni, jak dobrze zachowały się szczątki. Dinozaur jest w takim stanie, jakby padł kilka tygodni temu. „Nigdy nie widziałem czegoś takiego”- dodał naukowiec.” Całość w linku powyżej albo tu: http://zmianynaziemi.pl/wiadomosc/sensacja-znaleziono-dinozaura-z-dobrze-zachowana-skora

 

Teoria Hydropłyt Walta Browna [PL]

Zakazana archeologia – Behemot i Lewiatan z Księgi Hioba cz 1 z 4

EWOLUCJA CZY STWORZENIE

https://www.youtube.com/watch?v=nsgRfD2K9_8

Prof. Mortenson, „Sześciodniowe stworzenie czy miliony lat?” / #IPPTV Lublin 2018

Dr. Robert Gentry – Młody wiek ziemi (PL lektor)

https://www.youtube.com/watch?v=ym6POKL7020