Kosmiczne studio nagraniowe

Analiza zdjęć NASA to bardzo specyficzne zajęcie, widać na nich pracę sudyjnych patriotów, starających się tak zmieniać elementy ziemskiej, choć jednocześnie i „kosmicznej wyprawy”, by kiedyś ktoś to odkrył. W tym wszystkim jeszcze bardziej niezwykły jest plan zmylenia opinii publicznej. Badacze od lat podkreślają zainteresowanie rządowych agencji z lat 50 i 60-tych psychomanipulacją na wielką skalę. Proszę przypomnieć sobie tekst „Spożywczy MkUltra„, ich marzeniem jest totalna kontrola tego o czym myśli społeczeństwo, zwracają na to uwagę znawcy tego typu tajnych programów. Prawdopodobnie pieczono kilka pieczeni jednocześnie. Mamy więc tu studyjne picowanie ekspedycji, jak i zacieranie śladów bytności w przestrzeni Ponadświatowych/Niebiańskich Intelektów, a przy okazji badania nad społeczną inżynierią.

Przy rozpatrywaniu kosmicznego studia nagraniowego NASA należy zwracać uwagę na cienie, tu widzimy złe kierunki w jakich padają, ale dla mnie osobiście cień astronauty na pierwszym poniższym zdjęciu jest zbyt duży ! On prawie dochodzi do urządzenia „Surveyor III”, efekt dali można uzyskac bardzo łatwo. Tu możemy mieć w tle makietę, cień astronauty wydaje się zbyt wielki.

Kolejna kompilacja pokazuje złe ułożenie lądownika w odniesieniu do misy komunikacyjnej na prawo, przy porównaniu dwóch fotografii. Tekst angielski u dołu mówi nam o złym oświetleniu spodu lądownika, niepoprawnym cieniu jaki widzimy na lewym (studyjnym) zdjęciu, w porównaniu do prawego, który może być autentycznym, pochodzącym z Księżyca, tego wykluczyć nie można. Dodatkowo brak w naszej opinii śladu rozproszenia księżycowej ziemi, powodowanej przez gazy wylotowe podczas lądowania, gleba jest nienaruszona… (Zródło tych dwóch analiz znajduje się tu)

Następna kompilacja pokazuje „bardzo dziwną” niekonskwencję w ułożeniu lądownika i urządzenia „Surveyor”. Tekst angielski informuje nas, że dwa prawe zdjęcia nawzajem się wykluczają. Patrząc ze znacznej odległości urządzenie „Surveyor” na dole, jest niemal identyczne jak zbliżenie lądownika na górze. Fotograficzny efekt zbliżenia się o około 15 metrów bliżej do Surveyor’a powinno zwiększyć rozmiar LEMa, a tego nie widzimy. Ponadto zbliżenie się Surveyora do LM na drugim prawym zdjęciu, dolnym(jest bardzo mocno zogniskowane), rozumiemy to przez zasady fotografii tak, że tło powinno być nieostre, ale jest prawie tak ostre, jak pierwszy plan z Surveyorem. Lewe zbliżenia lądownika pokazują dziwną niekonsekwencję fotografii, co może wskazywać na posiadane różnej wielkości lądowniki, jak i „Surveyory”. Wydaje się również, że sam lądownik też zmienia położenie, w porównaniu do Surveyora. (Zródło analizy tutaj)

Następna kompilacja ukazuje wielką niekonsekwencję wielkości lądownika i Surveyora. Zdjęcia robione jakoby z różnych odległości w innych miejscach, a lądownik pozostaje ciągle bez zmian w tym samym położeniu ! Zdjęcie lewe było robione w zielonym kwadracie, jednak lądownik jest ciągle taki sam, nic się nie zmienia w ułożeniu na sztucznej scenografii/ na makiecie tła. Surveyor pozostając ciągle w tym samym kraterze raz jest „wielki”, a raz „malutki” w porównaniu do ciągle tej samej wielkości Ladownika i tej samej wielkości krateru – studyjna makieta ?!

Technika komputerowa pozwala wydobyć ze zdjęć, to znaczy ze skanów zdjęć, lub ze skanów kliszy fotograficznej wiele szczegółów ! Tu widzą państwo zastosowanie tego typu technik, okazuje się, że w kosmicznym studio nagraniowym NASA były prawdopodobnie dodatkowe makiety lądownika jak i specjalny mobilny dzwig, podczas pracy komputera nad zdjęciem ujawniły się niewidoczne do tej pory szczegóły, ktoś zapomniał mocniej podretuszować fotografie, zbyt słabe zaciemnienie spowodowało wykrycie jakichś obiektów w studio, prwdopodobnie makiety i dzwigu, żółto czerwone wzmocnienie pokazuje coś w studio, jakiś sprzęt.

Zdajemy sobie sprawę, że czytelnicy nie posiadający doświadczenia w fotografii mogą być nieprzekonani, dlatego kolejne zdjęcie pokaże wam, że mamy doczynienia z makietami i pracą w kosmicznym studio ! Dwa różne zdjęcia tego samego krateru pokazują dwie wielkości Surveyora, jednak krater pozostaje ciągle ten sam, wygląda to na model w skali, ponieważ nie można zastosować tu fotograficznej perspektywy. (Zródło analizy tutaj)

Dzięki graficznycm programom komputrowym, ze zdjęć udało się uzyskać, wycisnąć jakieś mało widoczne szczegóły, elementy retuszu, które pokazują coś co przypomina dzwig mobilny z lat 60-70-tych.

Najciekawsze jednak pozostaje to, na którym widać lampę studyjną, odbijającą się w lustrzanym wizjerze astronauty.

Kolejna studyjna ustawka z kosmicznej pracowni NASA dla doświadczonego fotografa jest wyjątkowo prosta w odszyfrowaniu ! Zdjęcie po prawej jest wyostrzone i komputerowo rozświetlone, co ujawnia jeszcze wyrazniej widoczne światła dwóch studyjnych reflektorów, kropka czerwona i zielona ! Jest tam o wiele więcej ciekawych informacji, podważających oficjalną wersję, ale nie będziemy się tu teraz zagłębiać w fotograficzną technikę. (Zródło analizy tu) P.S- Jak słusznie zauważyli niektórzy internauci, gdy dodamy do czterech liter nazwy „NASA”, literę „T”, to możemy ułożyć z nich słowo” SATAN” ! Czy jest to tylko przypadek…?!