Podróż młodego Żyda do innego wymiaru – część II

Prezentujemy kolejną część relacji żydowskiego chłopca, nie przypadkowo zabranego do Nieba, tym razem widział i „rozmawiał” z gigantycznych rozmiarów bytem duchowym – humanoidem, doświadczył i inne przedziwne rzeczy.

Nathan twierdzi dalej, że na Ziemi mamy wybór, czyli wolną wolę, możemy wybierać dobro albo zło, natomiast w innym wymiarze (Niebie) nie ma już takiej możliwości, nie ma tam szansy naprawienia wyrządzonego tutaj zła. Kazano chłopcu również by ten nosił żydowskie frędzle „tzittzit”, było to w ocenie istot z Nieba bardzo ważne.

„…prosili, żeby przynajmniej frędzli Jego płaszcza mogli się dotknąć; a wszyscy, którzy się Go dotknęli, zostali uzdrowieni.” – Ew. Mateusza 14:36. Z komentarza hebrajskiego autorstwa rabina Rzymu, Riccardo Di Segni, czytamy: „Jakie było symboliczne znaczenie dotykania frędzli płaszcza (tzitzit – wykończenia odzieży obowiązującego każdego pobożnego Żyda) ? W księdze Liczb 15, 38 zawarty jest przepis, który Żydzi powtarzają każdego dna w modlitwie. (…)Mówi on, że na czterech rogach szaty należy nosić frędzle koloru błękitnego. W ciągu wieków tradycja używania tego koloru uległa zapomnieniu, dlatego dziś tzitzit są przeważnie białe. (..) Znak błękitnego frędzla istniał po to, żeby przypominać każdemu Żydowi: pamiętaj, że w czterech rogach ubrania, które nosisz zamieszkuje Bóg. Na frędzlach zawiązuje się węzły, które symbolizują Imię Boga. Frędzle stanowią więc sakralną część ubrania. (…)Również i dziś, kiedy Żydzi się modlą zakładają chustę (talled) która ma sens religijny, o ile ma frędzle na czterech rogach. Ci, którzy dotykali frędzli, dotykali więc sakralnej części ubrania, dotykali węzłów symbolizujących Imię Boże.”

Natan twierdzi, że wychwalanie Boga ma gigantyczne znaczenie dla ludzi przebywających na Ziemi, a noszenie ‘tzittzit” jest jak widać również tego oznaką. W kolejnej niebiańskiej scenie, zapytano go czy chce tam zostać, czy wracać. Po tym pytaniu pokazano mu Ogród Eden (Raj?), chłopak gdy go zobaczył stwierdził, że woli tam pozostać, jednak za chwilę zaprezentowano mu i inne rzeczy, widział tam coś niewyobrażalnie strasznego, jak sam mówi milion razy straszniejsze rzeczy niż można zobaczyć na Ziemi, czy sobie wyobrazić, po których stwierdził, że jednak woli wrócić do tej rzeczywistości by zyskać więcej zasług (wynikających z żydowskich micw – nakazów), by dzięki ziemskiej możliwości wyboru dobra zdobyć odkupienie (chrześcijaństwo), co jak widzimy po obecnym w Jesziwie (hebr. ישיבה – „posiedzenie”; jeszywa, jeszybot) Natanie się stało.

Poinformowano go, że dostał się do Nieba dzięki swoim zasługom, że nie był to przypadek.  W Niebie widział-spotkał się z  gigantycznych rozmiarów „człowiekiem-humanoidem”, był tak ogromny, że jego głowa niknęła wysoko w oddali, cały pokryty był oczami, nie można było się od jego ‘świadomości” uwolnić, nikt nie mógł mu umknąć, to doświadczenie było straszliwie przerażające dla chłopca, był to Anioł Śmierci, który trzymał w ręku trójząb, to nim „paraliżował” inne byty, w tym i Natana. Moc płynąca z trójzęba trzymała chłopca za duchową (czakrę) klatkę piersiową – serce. To gigantyczne stworzenie poinformowało Natana, że na końcu ziemskiego życia będzie musiał mu zapłacić ‘dobrem’, że to co widział do tej pory (zdaje się że chodziło o piekła) to jeszcze nic.

Uczestniczący w spotkaniu rabini oraz uczniowie nie mogli zrozumieć jak to się stało, że Natan przebywał tam tylko 15 ziemskich minut, podczas gdy jego doświadczenia oraz ilość informacji jaką uzyskał, wskazują na długi czas, wiele dni lub tygodni. Z informacji udzielanych przez osoby, którym udało się dostać do Nieba, dostarczonych prowadzącemu rabinowi, wynika że nie ma tam ograniczeń w ilości dostępnej-potrzebnej informacji. Jej pozyskanie przez duszę jest natychmiastowe i bezproblemowe, tamten świat-Niebo jest miejscem PRAWDY, w rezultacie nie można tam niczego ukryć.

Gdy widzi się osobę-duszę ma się z nią natychmiast kontakt (wymianę podstawowej informacji), wie się kim ona jest i co robiła na Ziemi, podobnie rzecz ma sięw piekle. Jeden z nieżyjących już rabinów odbył również podróż do nieba i tam została mu dana, w cudowny sposób, wiedza o nowej interpretacji Tory, zapytany na Ziemi by wyjawił tą naukę-tajemnicę, stwierdził, że te dwie minuty, w których mu to objawiono, musiały by się przełożyć na 70 ziemskich lat pracy nauczycielskiej, by przekazać to o czym się tam dowiedział.

Między innymi z tych powodów żydowski chłopiec, jego dusza, nie zauważył w niebie typowych szkół, tam się nie siedzi w ławkach i nie trudzi by coś zapamiętać, to się dzieje natychmiast. Prowadzący i towarzyszący chłopcu dodatkowo twierdzi, że tamten wymiar nie posiada czasu, jest poza czasem, a 15 minut Natana jest jego indywidualnym odczuciem, tak jak je tłumaczy tu na Ziemi. Wypytywany przez prowadzącego rabina stwierdził, że najwyższy poziom we wspomnianym w pierwszej części miejscu (pokoju ? – „…W domu mojego Ojca jest wiele mieszkań; gdyby tak nie było, byłbym wam powiedział — (bo) przecież idę przygotować wam miejsce…” Ew. Jana 14:2) „nauczania” Tory osiągają ludzie prawdziwie odczuwający skruchę, żal za popełnione wcześniej wykroczenia. – Koniec części drugiej. Tłumaczenie zakończono w 27 minucie i 40 sekundzie.

Linki:

Sensacyjne eksperymenty niemieckich medyków – życie po śmierci istnieje !

„a duch mój po raz pierwszy ujrzy światy nieznane”

Rabbi Rami Levy and 15 year old Natan full translation 148min Clinical Death

17

4