Chrześcijański Zohar z Apokalipsy świętego Jana oraz Zohar kabalistyczny iluminatów Nowej Ery

Szanowni Państwo, tajemnica Biblii, jak to nie raz powtarzaliśmy, i jeszcze wielokrotnie napiszemy, jest przeogromna. Należy do niej podchodzić z wielkim szacunkiem, z pokorą oraz z odpowiednio nastawionym duchem, albo z wewnętrznym duchowym rozumem (logosem) – odpowiednio „skierowanym-zwróconym” Ks. Koheleta 7:25-27 ! Pismo Święte jest w 100% święte, potwierdzone przez tysiące lat, przez całe wieki dociekań świętych Kościoła Katolickiego, Ojców Kościoła i Doktorów Kościoła. Publikując ten tekst prosimy o odłożenie na bok wszelkich uprzedzeń do żydowskich mędrców, a skupienie się na tym co będzie tu przekazywane. Zdajemy sobie sprawę z emocji jakie panują w Polsce po tajnych negocjacjach ze środowiskami żydowskimi w sprawie mienia bez spadkowego, jednak my tu zajmujemy się wymiarem duchowym Biblii i na tym pragniemy się skoncentrować.

Mamy nadzieję, że to co tu przeczytacie będzie dla państwa wyśmienitą duchową strawą, momentami zagadkową, ale jednak uskrzydlającą was, tak jak to miało miejsce w naszym przypadku. Mamy zamiar zgrubnie naszkicować jakiś obraz tajemniczego i wielkiego dzieła jakim jest judaistyczny, albo kabalistyczny „Zohar”. Jak się okazuje, wcale nie jest taki „straszny”, albo okultystyczny, jak się go przedstawia ! Jest oparty, w dużej części o Biblię, skupia się na Niej więc nie można tu mówić o czymś złym, natomiast jego interpretacja może w pewnych miejscach odbiegać od tego co chrześcijanie uważają za katolickie rozumienie Świętych Słów.

Od razu na wstępie możemy zdradzić państwu zródło cytatu jaki umieściliśmy w artykule pt.: „Chrześcijańska medytacja zasłony kodu Biblii„: Wspominaliśmy w nim o żydowskich wtajemniczonych, którzy napisali: „„Błędem jest myśleć, że Tora przekazuje nam jakieś zwykłe opowieści ! Niech Niebo broni, aby tak było. Nawet aniołowie, którzy schodzą na ziemię, muszą przyjąć formę cielesną, aby ziemia była w stanie ich nosić; o ile bardziej Tora, która jest daleko wspanialsza od aniołów ! Haszem ubrał Torę w fizyczne odzienie, którym są opowieści, aby uformować wierzchnią zasłonę dla jej duchowej esencji.” – koniec cytatu, pochodzącego z „Zoharu”.

Wokół Kabały narosło wiele spekulacji, chrześcijanie ostrzegają przed nią jako niebezpieczną dziedziną okultyzmu, jednak sprawa jest o wiele wspanialsza niż przypuszczacie ! Według Kabały świat materialny oraz światy duchowe, które znajdują się nad nim, zostały stworzone przez Stwórcę w celu sprawienia maksymalnej radości i zadowolenia istot zamieszkujących dany Sefirot(o nich będzie dalej w tekście). Dzięki nauce kabały człowiek poznaje, w jaki sposób został stworzony świat – jego emanacje, jakie prawa nimi rządzą, kim jest człowiek i w jaki sposób powinien odmienić swoją naturę, aby stać się podobnym do Stwórcy (według biblijnego: „Stworzył człowieka na swoje podobieństwo”) i osiągnąć połączenie z Wszechmocnym – „abyście i wy byli tam, gdzie Ja jestem” Ewangelia wg św. Jana 14:3. Stan ten w kabale nazywa się „Końcowym naprawieniem” – „Gmar Tikun”. Mędrcy kabały twierdzą, że w odróżnieniu od innych kierunków duchowych i religijnych kabała jest nauką praktyczną.

Człowiek studiujący kabałę powinien realnie poznać, nie umysłowo i teoretycznie, a w praktyce, za pomocą swoich zmysłów, wszelkie światy duchowe oraz prawa w nich obowiązujące. Kabała otwiera ukryte przesłanie Tory, a to jest również, albo przede wszystkim, opisane liczbami. Każdej hebrajskiej literze jest przyporządkowana liczba, dlatego wyrazy i zdania można odczytywać jako ciągi liczb – ich znaczenia. Poważnie podchodząc do matematyki Biblii należy stwierdzić, że znajdują się w Niej przedziwne zależności, o których pisaliśmy w tekście pt.: „Tajemnice Kodu Tory – Rabin Glazerson ujawnia niezwykłe dane„, stanowczo do niego odsyłamy – tych rzeczy nie da się wyjaśnić, jeśli nie wierzymy w Boga JHWH, Ducha Świętego i Syna Bożego Jezusa Chrystusa jako Twórców natchnionego Pisma !

Liczenie, zwłaszcza liczenie i porównywanie wszystkiego co jest w Biblii jest polecane przez Twórcę tej tajemnicy ! „Zwróciłem swój umysł ku temu, by poznać, badać i szukać mądrości i słusznej oceny, by poznać, że zło jest głupotą, a wielka głupota – szaleństwem. I przekonałem się, że bardziej gorzką niż śmierć jest kobieta, bo ona jest siecią, serce jej sidłem, a ręce jej więzami. Kto Bogu jest miły, ten się od niej ustrzeże, lecz grzesznika ona usidli. Zważ! To odkryłem, mówi Kaznodzieja, badając jedno po drugim, aby dojść do właściwego sądu.” Ks. Koheleta 7:25-27 W Biblii Króla Jakuba, w wersecie 7:27 mamy: „licząc jeden po drugim, znajdując wynik” !

Natomiast w Apokalipsie 13:18 czytamy: „Tu jest [potrzebna] mądrość. Kto ma rozum, niech liczbę Bestii przeliczy: liczba ta bowiem człowieka. A liczba jego: sześćset sześćdziesiąt sześć.” Mamy więc tu bardzo ważne wskazówki na liczenie, ew. sprawdzanie i porównywanie „rzeczy” zakodowanych ! Apokalipsa św. Jana nakazuje liczyć by zrozumieć tajemnicę. Dlaczego dziwimy się rabinom, że to robią ? Co innego to wnioski jakie wyciągają ze swoich obliczeń, a „Zohar” jest ich pełen.

Zohar Jest napisany po aramejsku i hebrajsku. Po raz pierwszy pojawił się w Hiszpanii w XIII wieku i został opublikowany przez żydowskiego pisarza Mojżesza z Leonu. Środowiska ortodoksyjne przypisują autorstwo Zoharu Szymonowi bar Jochajowi, tanaicie z II wieku, który według żydowskiej legendy  ukrywał się w jaskini przez trzynaście lat studiując Torę, po czym został zainspirowany przez Proroka Eliasza do napisania Zoharu. Większość nieortodoksyjnych Żydów od dawna postrzega Zohar jako pseudepigrafię i apokryfy.

W Biblii słowo „Zohar” pojawia się w wizji Ezechiela 8: 2 i zazwyczaj tłumaczone jest jako oznaczające promieniowanie lub światło. Pojawia się ponownie w Księdze Daniela 12: 3 „Mądrzy będą świecić jak blask niebios” oraz w Księdze Liczb 26:13 „Od Zeracha pochodzi ród Zerachitów; od Saula ród Saulitów.” –  tekst ang. „The family of the Zerahites from Zerah, the family of the Shaulites from Shaul.”

Wyjaśnienia Rashiego podają taką informację: „To był Zohar [patrz Exod. 6:15], nazwa oznacza świecenie [synonim זֶרַח, Zerah]. Jednakże rodzina Ohada [wspomniana w Księdze Wyjścia] wymarła, podobnie jak pięciu innych członków z plemienia Beniamina. Albowiem przyjechał do Egiptu z dziesięcioma synami, ale tylko pięciu jest tutaj wymienionych. Tak było z Ezbonem z plemienia Gad, więc [łącznie] siedem rodzin [już nie istniało]. Znalazłem [powód] w Talmud Yerushlmi [Sota 1: 1]. Gdy Aaron umarł, chmury chwały wycofały się, a Kananejczycy przyszli walczyć z Izraelem. Oni [Izraelici] postanowili powrócić do Egiptu i wracali poprzez osiem etapów swojej podróży [porównaj 21: 4], z Góry Hor do Moserah, jak jest powiedziane: „Dzieci Izraela wyruszyły ze studni Benei Yaakan do Moserah; tam umarł Aaron ”(Pwt 10: 6). Czyż nie umarł na górze Hor? A ponadto, wracając z Moserah do Mount Hor, jest osiem etapów podróży! Odwrócili się jednak i Lewici ścigali ich, by sprowadzili ich z powrotem, zabijając siedem ich rodzin. Lewici stracili cztery rodziny [w bitwie]: rodziny Szimeitów i Uzzielitów, a także trzech synów Izhar, wspomina się tylko o rodzinie Korachitów. Nie znam [tożsamości] czwartej. R. Tanchuma wyjaśnia, że ​​[siedem izraelskich rodzin] zachorowało na zarazę/plagę w związku z Balaamem [zob. 25: 9] (Midrasz Tanchuma Pinchas 5), ale [ale to się nie zgadza,] zgodnie z liczbą brakującą w plemieniu Symeona w tym spisie w porównaniu do pierwszego spisu [który miał miejsce] na pustyni Synaj, wydaje się, że wszystkie dwadzieścia cztery tysiące, które padły [w pladze], pochodziły z plemienia Symeona. – [Środek. Tanchuma Vayechi 10]” – poniżej rycina w języku angielskim:

Większość ortodoksyjnego judaizmu utrzymuje, że nauki Kabały były przekazywane od nauczyciela do nauczyciela, w długim i ciągłym łańcuchu, od epoki biblijnej do jej redakcji przez Szymona ben Jochai. Niektórzy nawet akceptują twierdzenia, że ​​nauki Kabały są w istocie objawieniem od Boga dla biblijnego patriarchy Abrahama, Mojżesza i innych starożytnych postaci, ale nigdy nie zostały wydrukowane i udostępnione publicznie aż do czasu średniowiecznej publikacji Zoharu.

W przeciwieństwie do innych tradycji żydowskich, które przedstawiają Boga w stosunkowo prostych słowach, Zohar jest celowo niejasny. Jest to dzieło pełne neologizmów, zapożyczeń językowych, sporadycznych błędów gramatycznych i inspirowanych gier słownych na temat rabinicznych i biblijnych fragmentów. Jego idee są często niespójne i sprzeczne, odnosząc się do abstrakcyjnych pojęć, które nigdy nie są całkowicie wyrażone.

W artykule Encyclopaedia Judaica napisanym przez profesora Gershoma Scholema, z Hebrajskiego Uniwersytetu w Jerozolimie, znajduje się obszerna dyskusja na temat źródeł cytowanych w Zohar. Scholem uważa, że ​​autor Zoharu oparł Zohar na wielu istniejących wcześniej źródłach żydowskich, a jednocześnie wymyślił wiele fikcyjnych dzieł, które Zohar rzekomo cytuje, np . Sifra de-Adam, Sifra de-Hanokh, Sifra di-Shelomo Malka, Sifra de-Rav Hamnuna Sava, Sifra de-Rav Yeiva Sava, Sifra de-Aggadeta, Raza de-Razin i wielu innych.

Inny wpływ na Zohar, który Scholem i uczeni, tacy jak Yehudah Liebes i Ronit Meroz, zidentyfikowali, to krąg hiszpańskich kabalistów w Kastylii, którzy zajmowali się pojawieniem się złej strony emanującej ze świata sefirotów. Scholem postrzegał ten dualizm dobra i zła w Boskości jako swego rodzaju „gnostyczną ” skłonność w Kabale i jako poprzednik Sitra Ahry (drugiej, złej strony) w Zohar.

Jedna z ksiąg Zoharu nosi tytuł „Księga Ukrytych”, potwierdzając jej zawoalowany, tajemniczy i kryptograficzny charakter, przez niektórych uważana jest za najważniejszą i skumulowaną część Zoharu. I teraz najbardziej tajemnicze określenie, albo opisanie tej księgi: „jej wyliczenia i odniesienia anatomiczne przypominają Sefer Yetzirah”. Wydaje się, że chrześcijański „Zohar”, odpowiednik „Księgi Ukrytych”, znajduje się w filmie pastora Hoggarda pt.: „Jezus Chrystus, DNA i Pismo Święte 2012 Edycja PL napisy„, polecamy !

Po wydrukowaniu księgi Zohar (w Mantui i Cremonie , w latach żydowskich 5318-5320 lub 1558-1560 CE) znaleziono wiele innych rękopisów, które zawierały paragrafy dotyczące Zoharu i treści tam zawartych, a które nie były zawarte w wydaniach drukowanych. Jakieś trzydzieści lat po wydrukowaniu pierwszego wydania Zoharu manuskrypty zostały zebrane, przejrzane  i ułożone przez Kabalistę, rabina Abrahama Haeviego z Tsfat, po czym wydrukowane najpierw w Salonikach w żydowskim roku 5357 (1587? CE), a ponieważ Polska była jednym z najważniejszych ośrodków, jeśli nie najważniejszym kabalistycznym, rabinów Judaizmu, to następnie w Krakowie (w roku 5363).

Zohar – Sefirot

Na początku wspomnieliśmy o tajemniczych „Sefirot„. Według Zoharu moralna doskonałość człowieka wpływa na idealny świat Sefirot – inaczej Emanacji, przez które Ein Sof (Nieskończoność) ujawnia się i stale tworzy zarówno sferę fizyczną, jak i łańcuch wyższych sfer metafizycznych (innowymiarowych). Pochodzenie słowa „sfira” nie jest do końca jasne: niektórzy uważają że pochodzi od słowa szafir (ספיר saphir – drogocenny kamień) – inni że pochodzi od korzenia C-f-r (ספר – księga). Jeszcze inni uważają, że pochodzi – od słowa „sfera”, albo od cyfra (סיפרה).

Alternatywne konfiguracje sefirot są podawane przez różne szkoły w historycznym rozwoju Kabały, z których każda wyraża różne aspekty duchowe. Tradycja wyliczania dziesięciu Sefirot jest podana w dziele Sefer Yetzirah: „Dziesięć sefirot nicości, dziesięć, nie dziewięć, dziesięć i nie jedenaście” (10 przykazań dekalogu !). Jako że jedenaście sefirot jest wymienionych na różnych schematach, dwa (Keter i Da’at) są postrzegane jako nieświadome i świadome manifestacje tej samej zasady, zachowując dziesięć kategorii.

Sefirot przyjmują wszystko od Ein Sof (hebr. אין סוף, nieskończoność), jednak samo Drzewo Życia jest zależne od człowieka: tylko on może doprowadzić do boskiego wysięku Miłosierdzia. Rosa, która ożywia wszechświat, wypływa ze sprawiedliwego. Poprzez praktykowanie cnoty i moralnej doskonałości, człowiek może zwiększyć wylanie niebiańskiej łaski. Nawet życie fizyczne jest podporządkowane cnocie. To, jak mówi bardzo tajemniczo Zohar, jest wskazane w słowach „bo Pan Bóg nie sprawił, by padał deszcz” ( Rdz 2: 5), co oznacza, że ​​nie było jeszcze dobroczynnego działania w niebie, ponieważ człowiek jeszcze nie był stworzony, aby się za niego modlić.

Zohar zakłada cztery rodzaje egzegezy biblijnego tekstu , od dosłownego do bardziej mistycznego:

– Proste, dosłowne znaczenie tekstu: Peshat

– Aluzja lub wskazówka / alegoryczne znaczenie: Remez

– Rabiniczne porównanie poprzez kazanie lub ilustrację i metaforę: Derash

– Sekretne / tajemnicze / ukryte znaczenie: Sod

Pierwsze litery tych słów (P, R, D, S) tworzą razem słowo PaRDeS („raj / sad”), które stało się oznaczeniem dla poglądu Zohara na czterokrotne znaczenie tekstu, którego sens mistyczny jest uważany za najwyższą część.

I teraz najważniejsze dla zrozumienia tajemnych nauk PaRDeS jakie obecnie są wdrażane na tzw. „zachodzie”, albo cywilizacji post chrześcijańskiej, czy może bardziej trafnie „Nowej Wspaniałej Cywilizacji UFOnautycznej NWO„, a które biorą się, między innymi, z pewnych interpretacji „Zoharu”. W „Erosie i kabale” Moshe Idel’a (profesora żydowskiego mistycyzmu, Uniwersytetu Hebrajskiego w Jerozolimie) twierdzi się, że podstawową różnicą między racjonalnym i filozoficznym szczepem judaizmu a mistycznym judaizmem, czego przykładem jest Zohar, jest mistyczne przekonanie, że Bóg jest raczej złożony niż prosty !

Co jest w sprzeczności ze świętym Tomaszem oraz Arystotelesem. W opinii kabalisty boskość jest jakoś dynamiczna i obejmuje płeć, mającą zarówno męskie, jak i żeńskie wymiary. W opinii niektórych kabalistów te „polaryzacje” muszą być połączone (yihud, „zjednoczenie”), aby utrzymać harmonię kosmosu ! Muszą być „zlepione” w jeden byt gender  („zmieszany” – ufonautyczny ?), co jest w dużym stopniu dyskutowane w Zohar’ze !

W tym kontekście należy również wspomnieć o pracy Elliota Wolfsona(Professora „Jewish Mysticism”, z Uniwersytetu Nowego Jorku), który prawie samodzielnie zakwestionował w tym względzie konwencjonalny pogląd tych kwestii w Zoharze, co potwierdza również wspomniany kabalista Idel. Wolfson uznaje również znaczenie symboliki hetero-erotycznej w kabalistycznym rozumieniu boskiej natury. Jedność Boga jest postrzegana w androgynicznych kategoriach (genderowego bezpłciowca – „zmieszanego” !) jako łączenie mężczyzny i kobiety, ta pierwsza charakteryzuje się zdolnością do przelewania się, a druga jako potencjałem do otrzymywania.

Tam, gdzie Wolfson zrywa z Idelem i innymi uczonymi kabały, nalega, aby konsekwencją tego związku hetero-erotycznego było przywrócenie samicy samcowi, ponowne zlanie się – zlepienie w byt bezpłciowy – dwupłciowy ! Podobnie jak w przypadku pierwotnego Adama, kobieta została skonstruowana z człowieka, a ich cielesne rozszczepienie zostało przedstawione jako jedno ciało, więc ideałem dla kabalistów jest odtworzenie tego, co Wolfson nazywa męskim androgynem – genderowcem – dwupłciowcem ! Teorie te są bardzo blisko ducha starożytnej gnostyckiej i megalitycznej filozofii. Wolfson rozumie eschatologiczny ideał tradycyjnej kabały jako kobiety stającej się mężczyzną ! (patrz jego: Circle in the Square and Language, Eros, Being ).

(Poniżej najbardziej czczony masoński symbol dwupłciowej hybrydy-humanoida, razem ze smokiem [albo wężem – Nahaszem – reptilianem] ! „Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie” Apokalipsa 12:9)

I tu dochodzimy do spornych kwestii interpretacyjnych Zoharu, jak i samej Biblii. Z jednej strony Zohar był chwalony przez wielu rabinów, ponieważ przeciwstawiał się formalizmowi religijnemu, pobudzał wyobraźnię i emocje, a wielu ludziom pomógł ożywić doświadczenie modlitwy.  W wielu miejscach gdzie sięmodlą Żydzi judaizmu modlitwa stała się zwykłym zewnętrznym ćwiczeniem religijnym, podczas gdy w opinii kabalistów Sefirot modlitwa miała być sposobem przekraczania spraw ziemskich i stawania się w jedności z Bogiem.

Według Żydowskiej Encyklopedii: „Zohar był cenzurowany przez wielu rabinów, ponieważ propagował wiele przesądów i produkował mnóstwo mistycznych marzycieli, których nadmiernie pobudzone wyobrażenia zaludniały świat duchami, demonami, wszelkimi dobrami i złymi wpływami.” Co jest w wielu miejscach zgodne z Nowym Testamentem ! „I został strącony wielki Smok, Wąż starodawny, który się zwie diabeł i szatan, zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego aniołowie” Apokalipsa 12:9 Wielu rabinów klasycznych, przyzwyczajonych i zaznajomionych z pracami Arystotelesa, zwłaszcza Majmonides, uważało wszystkie takie wierzenia za naruszenie judaistycznych zasad wiary !

Elementy Zoharu wkradły się do liturgii XVI i XVII wieku, a poeci religijni nie tylko wykorzystali alegorię i symbolikę Zoharu w swoich kompozycjach, ale nawet przyjęli jego styl, np. użycie terminologii erotycznej do zilustrowania relacji między człowiekiem i Bógiem. Tak więc w języku niektórych wtajemniczonych loki ukochanej wskazują na tajemnice Bóstwa; zmysłowe przyjemności, a zwłaszcza upojenie, określają najwyższy stopień boskiej miłości jako ekstatycznej kabalistycznej kontemplacji, co może być, albo co jest podobne do niektórych praktyk tantrycznej Jogi. W XVII wieku zaproponowano, że tylko żydowscy mężczyźni, którzy mieli co najmniej 40 lat, mogli studiować Kabałę, a co za tym idzie czytać Zohar, ponieważ uważano, że jest on zbyt potężny dla tych mniej dojrzałych emocjonalnie i mniej doświadczonych, cokolwiek to znaczy.

Założona w III wieku n.e. przez Plotyna , tradycja neoplatońska, znajduje swoje wyraźne echo w Zoharze, podobnie jak w wielu formach mistycznej duchowości, zarówno żydowskiej, chrześcijańskiej, jak i muzułmańskiej (patrz Awicenna , Majmonides i Akwinata ), co potwierdza na swoich wykładach doktor Krajski. Zarówno w systemach kabalistycznych, jak i neoplatonistycznych, Logos, czyli Boska Mądrość, jest pierwotnym archetypem wszechświata i pośredniczy między boską ideą a światem materialnym.

Co ciekawe według Jewish Encyclopedia : „Entuzjazm propagowany przez Zohar był podzielany przez wielu chrześcijańskich uczonych, z których wszyscy uważali, że dzieło to zawiera dowody prawdziwości Chrześcijaństwa ! Zostali oni doprowadzeni do tego przekonania przez analogie istniejące między niektórymi naukami Zoharu, a niektórymi chrześcijańskimi dogmatami, takimi jak upadek i odkupienie człowieka oraz dogmat o Trójcy Świętej , który wydaje się być również wyrażony w Zoharze.”

I najważniejsza sprawa, jest nią ocyzwicie tajemnica, albo w liczbie mnogiej, tajemnice zakodowane/ukryte w Tekście Boga. One tam są i każdy ma do nich dostęp, jednak nie każdy potrafi je tak samo odczytać. Wiedzą o tym rabini, kabaliści iluminaci, jak i Ojcowie Kościoła, dlatego przytoczymy tu niezwykłe zdania jednego z chrześcijańskich pradawnych mędrców, zawarte w wybitnym opracowaniu, który był i jest studiowany przez większość papieży, doktorów Kościoła, jak i naukowców zafascynowanych tajemnym przesłaniem Ducha Świętego, cytat:

„…uważa on bowiem miłość za podstawę doktryny chrześcijań­skiej — ale mający za źródło głęboką cześć dla świętych ta­jemnic, które ją zasilają: „(…) ze względu na to, że prawda nie wszystkim jest dostępna, zasłania ją [domyślnie proroctwo] wieloma sposobami. Odsłania zaś światło tylko tym, którzy są wtajemniczeni w poznanie i szukają prawdy za pośrednictwem miłości”. I dalej święty mędrzec jeszcze ostrzej: „(…) poleca nam [domyślnie Pan] przyjąć tajemne przekazy prawdzi­wego poznania, wyjaśnione w sposób podniosły i najdosko­nalszy, oraz podać je z kolei tym, którym należy, i tak, ja­keśmy usłyszeli — do ucha; jednocześnie przestrzegając przed ujawnieniem pierwszemu lepszemu, bez różnicy, treści zawar­tej dla ludu tylko w przypowieściach„. W innym znowu miejscu, idąc za apostołem Pawłem (Rz 11,33) oraz za innym świętym znawcą Pisma wy­znaje: „(…) prawdziwie tajemna nauka o Tym, który zrodzony być nie mógł, i o Jego mocach, powinna pozostać w ukry­ciu”. Ostrzega również: „Tajemnicy bowiem nie na­leży wydawać na łup tłumu, odsłaniać zaś tylko tyle, aby przypomnieć o niej współuczestnikom poznania.” – koniec cytatu, – „miłość (…)podstawę doktryny chrześcijań­skiej” i „świętych ta­jemnic, które ją zasilają” !

„…by przypomnieć o niej współuczestnikom poznania” no więc przypominamy !

Linki:

„bez przypowieści nic im nie mówił” !!!

Tajemnice Kodu Tory – Rabin Glazerson ujawnia niezwykłe dane

Chrześcijańska medytacja zasłony kodu Biblii

Kosmiczne symbole Biblii – gdzie jest „pole” ? – część I

Kosmiczne symbole Biblii – ‚odbijanie pocisków’, część II

Tajemnicza kwantowa kraina – II część wstępu do Esencjalizmu biblijnego

Ogrodnicy, siewcy, rybacy, myśliwi i żniwiarze

Boskie Tchnienie

„bez przypowieści nic im nie mówił” !!!

Starożytna niebieska materia

Święte znaki Świętego Przesłania – Język sprzed potopu

Paleo hebrajskie odkrycie proto kananejskiego

Kod Tory i podświadomość przepowiadają o Trumpie

https://wobroniewiaryitradycji.wordpress.com/2018/02/11/matka-boza-to-co-zaczelam-w-fatimie-dokoncze-w-medjugorie/

Matka Boża – To co zaczęłam w Fatimie dokończę w Medjugorie

Cudowna akcja rabina Zev Porata przy Ścianie PŁaczu

Jezus Chrystus, DNA i Pismo Święte 2012 Edycja PL napisy – Zohar chrześcijański

Starożytny bezpłciowiec !

którzy zajmowali się pojawieniem się złej strony emanującej – Efezjan 6:12

28

2