Teoria Przerwy Czasowej została wymyślona przez Thomasa Chalmersa, szkockiego kaznodzieję, a zarazem wolnomularza, w roku 1814. Jest ona elementem kreacjonizmu starej Ziemi, który jest próbą kompromisu między biblijnym nauczaniem, a ewolucją. Zwolennicy tej teorii twierdzą, że między pierwszym, a drugim dniem z Biblii, jest przerwa czasowa na wszelkie ery geologiczne licząca miliardy lat. Czy faktycznie tak sprawy się przedstawiają ?
Księga Mojżeszowa 1.1-2 stwierdza: „Na początku stworzył Bóg niebo i ziemię. A ziemia była pustkowiem i chaosem; ciemność była nad otchłanią, a Duch Boży unosił się nad powierzchnią wód.” Teoria Przerwy jest poglądem, w którym Bóg stworzył w pełni funkcjonującą ziemię ze wszystkimi zwierzętami, włączając w to dinozaury i inne stworzenia, o których wiemy ze szczątków skamieniałości. Po czym pojawia się „Teoria Przerwy” , według której coś się wydarzyło przez co cała ziemia uległa destrukcji, niektórzy spekulują że był to upadek szatana na ziemię, lub jego cywilizacji, przez co ziemia straciła swoją formę i stała się pustką (biblijne: „tohu va bohu”). W tym momencie, Bóg rozpoczął wszystko od początku, odtwarzając ziemię w formie raju, jak dalej opisuje to pierwsza Księga Mojżeszowa.
Istnieje tak wiele sprzeczności w tej teorii, że trudno byłoby to opisać w tym krótkim artykule, aczkolwiek najistotniejsze wydaje się to, że gdyby coś ważnego wydarzyło się pomiędzy tymi dwoma wersetami, to Bóg by nam o tym powiedział. Bóg nie pozostawiłby nas bez odpowiedzi, abyśmy spekulowali w tak ważnych kwestiach. Po drugie, 1 Księga Mojżeszowa 1:31 mówi, że Bóg określił swoje stworzenie jako „dobre”, czego z pewnością by nie uczynił gdyby zło weszło na świat przez upadek szatana na ziemię w tej tzw. ‘przerwie’. Idąc dalej tym tropem, jeśli szczątki skamieniałości miałyby tłumaczyć różnicę miliona, albo miliardów lat, to oznacza to że śmierć, choroba i cierpienie występowały na ziemi wiele lat przed upadkiem Adama. Biblia jednak mówi nam, że grzech Adama zesłał na ziemię śmierć, chorobę i cierpienie:
„Przeto jak przez jednego człowieka grzech wszedł na świat, a przez grzech śmierć” (Rzymian 5:12).
Ci, którzy uchwycili się Teorii Przerwy czynią tak, ponieważ chcą połączyć teorie współczesnych naukowców, którzy wierzą w teorię starej ziemi, w przekonaniu, że ziemia ma miliardy lat więcej aniżeli jesteśmy w stanie udowodnić na podstawie genealogii ludzi przedstawionych w Biblii. Nawet wielu znakomitych ewangelistów uwierzyło w teorię starej ziemi, interpretując 1 Księgę Mojżeszową alegorycznie (przenośnie), natomiast resztę Pisma Świętego literalnie (dosłownie). Niebezpieczeństwo takiego podejścia uwidacznia się w chwili gdy próbujemy określić, w którym momencie należy przestać interpretować alegorycznie i rozpocząć interpretację literalną.
Czy Adam istniał rzeczywiście? Skąd to wiemy? A jeśli nie było biblijnego Adama, przez którego wszedł na ziemię grzech, to czy możemy to również alegoryzować? A jeśli nie istniałby rzeczywiście biblijny Adam, od którego każdy z nas dziedziczy grzech, to nie byłoby powodu dla którego Jezus musiałby umrzeć na krzyżu. Niedosłowne rozumienie pierworodnego grzechu zaprzecza przede wszystkim potrzebie przyjścia Chrystusa na świat, jak tłumaczy to 1 List do Koryntian 15.22: „Albowiem jak w Adamie wszyscy umierają, tak też w Chrystusie wszyscy zostaną ożywieni.” Pomimo tego istnieją chrześcijanie, którzy ciągle twierdzą, że istniał jakiś „długi” okres w historii Ziemi, przedadamowy.
Sugerują istnienie wcześniej wspomnianej „specjalnej” przerwy pomiędzy narracją Ks. Rozdzaju 1,1, a Rodzaju 1,2. Wydaje się, że osoby te niewłaściwie tłumaczą Księgę Rodzaju 1,2 ponieważ słowo użyte w Księdze Wyjścia 20,11 to „uczynił” (asah), a nie: „stworzył” (bara), dlatego Księga Rodzaju od wersetu 1,2 jest przez nich traktowana jako odnowienie Ziemi, a nie jej pierwotne Stworzenie. Jednakże znany biblista Watson wymienia szereg wersetów, gdzie „stworzone” i „uczynione” są słowami używanymi zamiennie. Na przykład Księga Rodzaju 1,31 – „A Bóg widział, że wszystko, co uczynił” odnosi się do aktu stworzenia z Księgi Rodzaju 1,1, 1,21 i 1,27. Różnica akcentów znaczeniowych tych dwóch słów nie świadczy o różnych mechanizmach, jakimi Wszechmocny posłużył się przy powołaniu naszego świata do istnienia. Tak więc nie ma biblijnych podstaw dla umieszczania przerwy czasowej pomiędzy pierwszym a drugim wersetem w pierwszym rozdziale Księgi Rodzaju.
Widać tu jedynie, że ktoś na siłę szuka sposobu pogodzenia dwóch diametralnie różnych światopoglądów. Sugestia, że pomiędzy Rdz 1,1 a Rdz 1,2 coś mogło potoczyć się niezgodnie z Bożym zamysłem, jest niespójna z Księgą Izajasza 45,18, która stwierdza, że Pan: „Stworzyciel nieba […] ukształtował i wykończył ziemię […], nie stworzył jej bezładną, lecz przysposobił na mieszkanie”. Cytat ten pokazuje, że jasno określonym Bożym celem było stworzenie świata, aby mógł w nim zamieszkać uczyniony na Jego obraz człowiek. Teoria przerwy pojawiła się w przypisach do Scofield Reference Bibie, najpierw w 1909, a następnie w 1917 roku, kiedy ewolucjonistyczne myślenie rozpowszechniło się już na szerszą skalę. Teologicznie staje ona przed problemem fundamentalnej natury. Według tej koncepcji przeżycie silniejszych oraz śmierć słabszych wskutek użycia wobec nich przemocy musiałoby istnieć przez miliony lat przed pojawieniem się Adama i Ewy. Więcej w tym temacie tutaj: https://answersingenesis.org/genesis/gap-theory/what-about-the-gap-and-ruin-reconstruction-theories/
Linki, które w pewien bardzo ciekawy sposób tłumaczą możliwość stworzenia Ziemi i wrzechświat w zaledwie kilka dni:
Stworzenie świata w ciągu sześciu dni – czy to jest możliwe (dla cywilizacji poziomu VII) ?!
Teoria przerwy – Chuck Missler – Gap theory (polskie napisy-HD)
11
