Ochronny znak z innego wymiaru

Duchowość to pojęcie wieloznaczne, kojarzone albo z działaniem sił nadnaturalnych, albo ze szczególnym wymiarem psychiki (rzeczywistości wyższej); może też być pojmowane w sposób łączący powyższe dwa sposoby, traktując wymiar duchowy jako należący do sfery nadnaturalnej. Wymiar psychiki (Psychika z jęz. gr. ψυχή, psyche – dusza) to termin odnoszący się do całokształtu procesów oraz dyspozycji niematerialnych, psychicznych człowieka. Procesów mało poznanego jeszcze umysłu, części składowej duszy. Indywidualna realizacja psychiki nazywana jest osobowością.

Teologia katolicka uznaje że psychikę tworzy współdziałanie ciała człowieka z jego duszą. Psychologia analityczna dzieli psychikę na dwa systemy: świadomość i nieświadomość, jednak pojęcie świadomości w ocenie badaczy jest bardzo nieprecyzyjne, tak samo jak środowiska procesów psychiki. Wszystkie te terminy zaliczają się bardziej do świata niematerialnego, niż materii. Zresztą, w ujęciu filozoficznym, sama materia jest tylko pewną formą substancjalną (energetyczną). Literatura na temat duchowości odzwierciedla głównie trzy, jak dotąd trudne do oddzielenia, obszary refleksji, badań i praktyki: teologiczny, filozoficzny i psychologiczny.

Częstym elementem doświadczeń duchowych jest mistycyzm, przejawiający się w postaci różnych stanów zmienionej świadomości, podejrzewa się, że ma ona związek z kontaktem nadnaturalnym. Terminologia dotycząca duchowości powoduje, że nie sposób podać satysfakcjonującej definicji ani nawet zakresu znaczeniowego duchowości. Uznaje się, że dusza należy do świata zewnętrznego w stosunku do ciała człowieka i materialnej rzeczywistości, której to ciało jest częścią. Częsty jest pogląd, że ani nauki przyrodnicze, ani psychologia nie mogą pomóc w poznaniu ludzkiej duchowości, w szczególności rozstrzygać o ich istnieniu, można jedynie weryfikować treści i funkcje subiektywnych doświadczeń.

Przykładowo, piszący te słowa stwierdza, na podstawie własnych doświadczeń, że Cudowny Medalik, znany też jako Medalik Niepokalanego Poczęcia posiada właściwości o jakich informują inni chrześcijanie. Wielu katolików na całym świecie (i niektórzy niekatolicy) nosi Cudowny Medalik. Historia tej specjalnej informacji zaczyna się 27 listopada1830 roku, kiedy św. Katarzyna Laboure (1806-1876) ma w kaplicy wizję: Maryja ukazuje się jej na kuli ziemskiej stojąc na wężu (szatan), z rozchylonymi ramionami, od których wychodzą promienie. Katarzyna ma zadbać, aby według tego wzoru wybito medalik i rozdawać go innym. Według słów Najświętszej Maryi Panny wypowiedzianych do widzącej podczas objawienia, ci którzy noszą Cudowny Medalik dostąpią wielkich łask, szczególnie jeśli go będą nosili na szyi. Tych, którzy we mnie ufają, wieloma łaskami obdarzę.

Zdjęcie: Medalik z Wikipedii (Prosimy sprawdzić z filmem Ks. Natanka)

Według słów świętej wizjonerki, wówczas jeszcze nowicjuszki Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia Św. Wincentego a Paulo, w nocy z dnia 18 lipca 1830, obudziła się ona słysząc głos dziecka (prawdopodobnie był to jej Anioł Stróż) wołający ją do kaplicy sióstr szarytek, gdzie Najświętsza Maryja Panna powiedziała do niej: Bóg chce powierzyć ci misję. Będą ci zaprzeczać, ale nie bój się, otrzymasz łaskę do wykonania tego co jest konieczne. Początkowo św. Katarzyna sądziła, że widzi św. Annę, matkę Najświętszej Maryi Panny, a babcię Pana Jezusa, gdyż jej wygląd różnił się diametralnie od wyobrażeń jakie miała do Najświętszej Dziewicy. Dopiero 3-krotne zapewnienie jej Anioła Stróża: To jest Najświętsza Panna, utwierdziły św. Katarzynę w przekonaniu, że dane jest jej rozmawiać z samą Królową Nieba.

W roku 1834 duchowy przewodnik Katarzyny spisuje relację o objawieniach maryjnych. Od roku 1836 aż do śmierci Katarzyna opiekuje się pensjonariuszami domu starców w Enghien na północ od Paryża. Dopiero po jej śmierci zostaje podane do wiadomości jej nazwisko jako „widzącej”. W 1947 r. Katarzynę kanonizowano. Jej nienaruszone ciało spoczywa w kaplicy objawień przy paryskiej Rue du Bac 40. Zaprezentujmy urywek nadprzyrodzonej relacji siostry Katarzyny:

(…)Wreszcie zasnęłam. 0 wpół do dwunastej w nocy usłyszałam, że ktoś woła moje imię: „Siostro! Siostro! Siostro!”. Obudziłam się i obróciłam się tam skąd dochodził głos: było to po stronie korytarza do sypialni. Odsunęłam w mojej celi kotarę 1 ujrzałam chłopca ubranego na biało, mniej więcej 4- lub 5-letniego, który do mnie powiedział:,, Chodź ze mną do kaplicy, Najświętsza Panna czeka na ciebie”. Wtedy pomyślałam: „Zaraz mnie usłyszą. ” Chłopiec odpowiedział mi: „Bądź spokojna, jest wpół do dwunastej i wszyscy śpią, chodź, czekam na ciebie „. Ubrałam się szybko i zwróciłam się ku niemu. Stał u wezgłowia mojego łóżka. Podążył za mną, a raczej to ja podążyłam za nim: przez cały czas szedł po mojej lewej stronie. Wszędzie, gdzie przechodziliśmy, było zapalone światło, co bardzo mnie zdziwiło. Jeszcze bardziej zdziwiłam się, gdy doszliśmy do kaplicy i drzwi otworzyły się same, jak tylko chłopiec dotknął je palcem. Jednakże moje zdziwienie nie miało granic, gdy w kaplicy ujrzałam zapalone wszystkie świece i światła, co przypomniało mi mszę o północy podczas Bożego Narodzenia.

Nie widziałam jednak jeszcze Najświętszej Panny i chłopiec zaprowadził mnie na chór kaplicy obok miejsca dla czcigodnego pana dyrektora: tam uklękłam, podczas gdy on przez cały czas stał. Ponieważ czas mi się dłużył, rozejrzałam się wokół, czy siostry czuwające w nocy nie zejdą z galerii. Wreszcie chłopiec odezwał się: „ Oto Najświętsza Panna. ” Usłyszałam odgłos podobny do szelestu jedwabiu, który zdawał się dochodzić od strony galerii, od obrazu św. Józefa. Postać usiadła na tronie u stopni ołtarza. Powątpiewałam, czy jest to Najświętsza Panna, ale chłopiec upewnił mnie: „ To jest Najświętsza Panna „. Nie mogę wypowiedzieć, co odczuwałam w tamtej chwili i co działo się wokół mnie, jednak nie sądziłam, że Ją naprawdę widzę. Wtedy chłopiec odezwał się do mnie, ale już nie jak dziecko, lecz jak dorosły mężczyzna i przemawiał zdecydowanie. Kiedy spojrzałam potem na Najświętszą Pannę, rzuciłam się niemal na nią i upadłam na kolana przy stopniach ołtarza składając ręce na łonie Najświętszej Panny. Tak spędziłam najsłodsze chwile mojego życia. Byłoby niemożliwe opowiedzieć, wtedy co czułam.(…)

Jako chrześcijanie powinniśmy pamiętać, że strona przeciwna stosuje swoje znaki (ochronne), które mają potęgować ich moce. Wiadomym jest, że wykorzystywane przez nich semantyczne środki stylistyczne, mające zazwyczaj jedno znaczenie dosłowne tak na prawdę posiadają różną liczbę znaczeń ukrytych. Są to niematerialne informacje postrzegane zmysłowo. Stosowanie ochrony w postaci specjalnego znaku, danego wierzącym (ludzkości) z Nieba, od Boga YHWH, powinno być dla nas czymś tak oczywistym, jak dla strony przeciwnej wiara w starodawnego węża !

„I zrzucony został wielki smok, wąż starodawny, zwany diabłem i szatanem, który zwodzi cały zamieszkały świat — zrzucony został na ziemię, a z nim zrzuceni zostali jego aniołowie.„ Apokalipsa św. Jana 12:9

P.S. Poświęcone (co należy podkreślić) medaliki rozdaje za darmo Ks. Natanek, dodatkowo po wcześniejszym kontakcie można nabyć i srebrny medalik http://christusvincit-tv.pl/viewpage.php?page_id=1

Poniżej podajemy skrzynki kontaktowe z pierwszą w świecie Internetową Parafią p.w. Chrystusa Króla:

a) biuro@christusvincit-tv.pl (sprawy ogólne)
b) grzesznicy@christusvincit-tv.pl (polecamy tylko imiona zatwardziałych grzeszników, za których wspólnie chcemy się modlić)
c) zmarli@christusvincit-tv.pl (polecamy tylko imiona zmarłych do roku po śmierci, za których wspólnie chcemy się modlić)
d) intencje@christusvincit-tv.pl (tylko dwa zdania intencji, w których chcemy wspólnie się modlić)
e) pomoctechniczna@christusvincit-tv.pl oraz tel. 12 397 5001 – pytania dot. przekazu internetowego (pomoc techniczna)
f) poradniarodzinna@christusvincit-tv.pl (zapytania i prośby o poradę w sprawach rodzinnych)
g) nabozenstwozalobne@christusvincit-tv.pl (imię rodzica, rodzeństwa lub współmałżonka gdy jego dusza jest na Sądzie Bożym)
h) matkaboza@christusvincit-tv.pl (intencje polecane Matce Bożej)

albo pod tym adresem: http://www.cudownymedalik.pl/?ka=002069

Linki:

(Kontakt z wyższą formą bytu – część I) (Kontakt z wyższą formą bytu – część II) (Część IV) (Nadnaturalne Wzięcie Maryi do Nieba)

Czwarta tajemnica fatimska – w trakcie realizacji ?

Kościół Katolicki według społeczności aniołów – część IV Kościoła kosmicznego i megalitycznego

Entelecheia w Turzovka

„strzeż się i pilnuj swojej duszy” – hebr. néfesz [נֶפֶשׁ] i gr. psyché [ψυχή]

Chrześcijaństwo jakiego nie znamy – o wojnie informacyjnej w Tv Trwam

Lekarstwo na modernizm

Chrześcijańskie cuda – Objawienia w Garabandal

Sygnały z innej rzeczywistości – Medziugorie

Nadprzyrodzone spotkanie w Keckemet