Kopiec Birs Nimrud

6 grudnia 20146 grudnia 2014 argonauta

Starożytność to ciągle mało znana historia, a ta najstarsza jest najciekawsza. Historia pradawna ludzkości jest tak niezwykła, że wielu stara się ją bagatelizować i ośmieszać. Część w odruchu obronnym wyraża pogląd, że to była tylko jedna wielka alegoria, że tak naprawdę tamten świat to przenośnia, mająca nam coś przekazać, ale tak w istocie to jesteśmy tylko wyewoluowanymi małpami. Jednak istnieje grupa archeologów przekopująca, z wypiekami na twarzy, ziemię jak i archiwa, wiedzą, że uczestniczą w czymś tajemniczym, dającym duchową nadzieję i trudne do opisania uniesienie.

W Iraku do dziś istnieje kopiec Birs Nimrud położony 10 km na południowy zachód od miasta Al-Hilla. Henry Morris w książce „Science and the Bibie” (strona 93) opisuje odkopanie starożytnego babilońskiego ziguratu, którego powierzchnia podstawy wynosi dziś 5400 m2, a wysokość zgliszcz ciągle jeszcze 90 m. Ze względu na te wymiary, niewykluczone, iż są to pozostałości po opisanym przez greckiego historyka Herodota (440 p.n.e.) ośmiostopniowym ziguracie, który miał 210 m wysokości i kwadratową podstawę o boku 0,4 km, a już wtedy był on uznawany za bardzo stary.

Mogą to być, choć nie muszą, pozostałości po wieży Babel zbudowanej przez Nimroda ok. 2200 p.n.e. Więcej w książce Johna Urauharta „Modern Discoveries and the Bibie„, strony 285-310, w szczególności 298-300, oraz A. Parrot „The Tower of Babel„. Należy też zauważyć, że podobnie jak w przypadku zapisów o potopie, informacje o wieży Babel znajdziemy w różnych częściach świata. Najbardziej uderzające jest świadectwo z Meksyku, które mówi o potopie, a następnie o wieży Babel, której budowę porzucono, oraz o pomieszaniu języków. Temu podobne zapisy są bardzo mocnym wskazaniem, że potop i wieża Babel były rzeczywistymi wydarzeniami i nie powinny być odrzucane przez poważnych historyków.

W „Księdze proroka Jaguara” (świętej księdze Majów) opisany jest upadek zagadkowej, nieznanej krainy (Przedpotopowej ludzkości ?): „Nagle nadleciała gigantyczna ulewa, lał deszcz, a kiedy trzynastu bogów porzuciło swoje berła, oberwały się niebiosa, spadły na ziemię, a wtedy czterej bogowie, jak cztery głazy zgniotły ją…”

Biblia opisuje to wydarzenie w taki sposób: „...A gdy upłynęło siedem dni, wody potopu spadły na ziemię. W roku sześćsetnym życia Noego, w drugim miesiącu roku, siedemnastego dnia miesiąca, w tym właśnie dniu trysnęły z hukiem wszystkie źródła Wielkiej Otchłani i otworzyły się upusty nieba; przez czterdzieści dni i przez czterdzieści nocy padał deszcz na ziemię…” Ks. Rodzaju 7:10

Pogląd, że kiedyś cała Ziemia mówiła jednym językiem, dla wielu ewolucyjnie indoktrynowanych ludzi, jest czymś nie do przyjęcia lub jest wręcz przedmiotem drwin. Istnieje jednak grupa, bardzo nieliczna, ludzi wtajemniczonych, są to biblijni archeolodzy oraz tzw. ortodoksyjni Żydzi i chrześcijanie, którzy są świadomi prawdziwości opisywanych przez Biblię faktów historycznych, często tak niezwykłych, że materialiści uznali je za żydowskie „bajki”. Tajemnicze budowle zwane ziguratami były najprawdopodobniej budowane by czcić istoty Niebiańskie, mające kontrolować ludzkość podczas życia w Układzie Słonecznym.( ziqqurratu słowo pochodzi od czasownika zaqāru – budować wysoko; asyryryjskie siqqurratu)

Zdjęcia starożytnych sumeryjskich inskrypcji w miejscu kopca Birs Nimrud:

W okolicach kilku z takich ziguratów archeolodzy odnalezli starożytne tabliczki sumeryjskie, których inskrypcje przekazywały następującą treść: „…Wzniesienie tej wieży niezwykle obraziło wszystkich bogów. W ciągu nocy zniszczyli [zburzyli] to co człowiek zbudował i utrudnili ich starania w podążaniu tą drogą. Zostali rozproszeni poza granice, a ich język stał się dziwny…” Ten cytat jest związany ze starożytną tabliczką znalezioną przez George Smith’a, cytowaną w „Chaldean Account of Genesis„. Samuel Noah Kramer opublikował podobną sumeryjską tabliczkę w „Journal of the American Oriental Society„, w styczniu roku 1968, w związku z tym wyraznie oświadczył, że w jakiejś starożytnej epoce wszyscy ludzie na Ziemi mówili tym samym językiem.