W budownictwie tradycyjnym kamień w narożu ściany wieńcowej, na którym opiera się węgieł ściany, zwie się kamieniem węgielnym. Współcześnie najczęściej określa się tak pierwszy położony kamień lub cegłę, rozpoczynającą budowę. Dawniej umieszczano na nim imię budowniczego, dziś dołącza się także specjalne informacje o dacie budowy, inwestorze itp. W Biblii kamieniem węgielnym jest w pewnym sensie pierwsze zdanie, składające się z dokładnie 7 słów, które mają dokładnie 28 liter. Stwórca jak przystało na Projektanta daje nam w tym zdaniu informacje, iż jest Budowniczym Wszystkiego. W całe stworzenie wpiął tajemniczy, mistyczny, Boski Kamień Węgielny Alef i Taw, Zbawiciela !
Kamień jest ze swej natury stworzonym/zmaterializowanym materiałem budowlanym. Został w pierwszych chwilach stwarzania Ziemi poddany specjalnej obróbce, jest w większości przypadków trwały i odporny na warunki atmosferyczne, zwłaszcza twardy granit. W czasach biblijnych kamień był podstawowym budulcem, stąd nie dziwi fakt, że w tekstach biblijnych ponad 40 razy pojawia się w takim właśnie znaczeniu. Do budowy herodiańskiej Świątyni w Jerozolimie użyto ciosane kamienie: „Król polecił im, aby kazali wyłamywać kamienie wielkie, wyborowe i ciosane na założenie fundamentów budowli. Murarze więc Salomona i murarze Hirama wraz z Giblitami ciosali i przygotowywali drewno i kamienie na budowę świątyni” (1 Krl 5,31-32). Z kamieni nieciosanych budowano zaś ołtarze ofiarne: „A jeśli uczynisz mi ołtarz z kamieni, to nie buduj go z kamieni ciosanych, bo zbeszcześcisz go, gdy przyłożysz do niego swoje dłuto” (Wj 20,25).
Hebrajski zwrot rosz pina – dosłownie: głowa kąta (węgła, narożnika domu), to wspomniany „kamień węgielny”. Nazwa ta występuje w Księdze Psalmów (118,22) oraz u Izajasza: „Oto Ja kładę na Syjonie kamień, kamień dobrany, węgielny, cenny, do fundamentów założony Kto wierzy nie potknie się” (28,16) Kamień węgielny pełni szczególną rolę w każdej budowli (zwłaszcza duchowej), w starożytności miał jeszcze większe znaczenie, wręcz niezwykłe i tajemnicze ! Zawierał ’coś’ z poprzedniej budowli, a tamta posiadając kolejny wcześniejszy element (kamień węgielny), z jeszcze dawniejszej konstrukcji, przenosiła i zawierała dzięki niemu coś niewytłumaczalnego, jakąś skrytą wielką tajemnicę, w naszym przypadku Ducha Stwórcy !
Od niego rozpoczynano wznoszenie. Jak zaznaczyłem na początku, sam Bóg położył kamień węgielny pod ziemię, tzn. oparł na kamieniach fundamentowych i „wymierzył sznurem” (Hi 38,4). Kiedyś zakładanie pod budowę domu kamienia węgielnego, na którym wyryte było imię wznoszącego (את-Elohim), było bardzo ważnym momentem, szczególnym punktem procesu. Dzisiaj jest to także bardzo doniosła ceremonia dla tych, co wznoszą budowle materialne oraz dla Żydów czy chrześcijan wierzących w mistyczne i nadprzyrodzone Taw i Alef, Jezusa Chrystusa., o którym pisałem w nie tak dawnym artykule.
Na Wschodzie ten konstrukcyjny element wiązał dwie części murów, a właściwie sprzęgał cały budynek, dlatego musiał być odpowiednich rozmiarów i zgodnie ze sztuką, jeśli to możliwe, powinien być elementem poprzedniej/innej struktury, w ramach ciągłości. W kamieniu narożnym przechowywano tabliczki z pamiątkowymi napisami, z informacjali (28 pierwszych liter). Kamień wspomniany w Psalmie 118, najpierw jest odrzucony, a potem wzięty jako kamień wybrany (לראש פנה). Odnosi się to do samego Jezusa. Odrzucony przez Izrael, jak to sam wyznał w przypowieści o nieuczciwych dzierżawcach winnicy, stał się kamieniem węgielnym Nowego Izraela – Duchowego Kościoła, mistycznego ciała chrześcijan.
Kamień węgielny jest wymieniony w Biblii 12 razy. W Nowym Testamencie Chrystus jest kamieniem węgielnym i zwornikiem królestwa mesjańskiego, chwałą wierzących, natomiast kamieniem obrazy i zgorszenia dla niewierzących. Jeden z kamieni fundamentu duchowej konstrukcji Boga przewyższa inne, jest nim Piotr – czyli skała: Ja ci powiadam, ty jesteś Piotr (po grecku: Petros), i na tej opoce (po grecku: petra) zbuduję Kościół mój (Mt 16,18). Św. Paweł w Liście do Efezjan, nawiązując do tej idei, napisał: A więc nie jesteście już obcymi i przechodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga -zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus (2,19 -20). Mesjasz i Jego królestwo zatriumfuje nad potęgami świata: A oto oderwał się kamień od góry, bez udziału rąk i uderzył posąg w nogi jego z żelaza i gliny i skruszył je (…) kamień zaś, który uderzył w posąg, stał się wielką górą i napełnił całą ziemię (Dn 2,34.35).
Chrystus jako kamień węgielny łączy ze sobą dwie ściany (apostołów i proroków) i jest podstawą, na której wyrasta duchowo-cielesna budowla, po to, aby się stać przybytkiem, w którym będzie mieszkał Bóg. W Nowym Testamencie kamień węgielny jest najważniejszym elementem w całej budowli, natomiast w Starym Testamencie tajemniczym zapisem Stwórcy Taw i Alef – את
„Sekrety Biblii” część 1 – Lektor PL
https://www.youtube.com/watch?v=7Hinvqti3Ls
36
6
