„Starożytność trwa do dnia dzisiejszego„, istnieje ciągłość. Dowodzi tego nie tylko Paul McGuire, badając „zasady” jakimi się kierują światowe elity Babilonu, ale także w dużej części ’megalityczny’ Kościół Katolicki, czy ciągle żywy hinduizm. To wszystko istnieje, ma się dobrze i wpływa na życie „zwykłych” ludzi. Ci tzw. „zwykli ludzie” są
Kategoria: Nauka
Nauk
W roku 2015 obiegła świat archeologiczny sensacyjna wiadomość o odkopaniu królewskiej pieczęci króla Ezechiasza. Tym razem artefakt został znaleziony w czasie wykopalisk zawodowych archeologów, a nie kupiony od kolekcjonerów. Z tego względu mamy pewność, że jest autentykiem. W centralnej części pieczęci znajduje się symbol, który wyglądem przypomina mistycznego Ahura Mazdę
Rok 2017 to trzechsetlecie powstania tajnej, hierarchicznej i 33 stopniowej organizacji – antykościoła. Mówi się, że na jej czele, na szczycie, ponad stworzeniami ludzkimi, stoją istoty nadnaturalne – anielskie. Stąd nie można wykluczyć wielu zjawisk i sytuacji, które się pojawiają w naszej rzeczywistości, jako mających związek z tą organizacją, a
Literatura na temat (chrześcijańskiej) duchowości odzwierciedla głównie cztery, jak dotąd trudne do oddzielenia, obszary refleksji, badań i praktyki: teologiczny, filozoficzny, psychologiczny i archeologiczno-biblijny. Podejście teologiczne podkreśla nadnaturalną istotę duchowości i zaleca połączenie z Istotą Wszechmogącą (Eucharystia). Podejście filozoficzne koncentruje się na dochodzeniach na temat natury „ducha” jako podłoża duchowości, podejście psychologiczne
„W pierwszej kolejności ze względu na godność stworzył Bóg tak zwanych bogów”
W tradycji judaizmu istnieje stałe przekonanie, że Bóg stworzył świat z niczego. Wiara w stworzenie świata i człowieka przez Boga (i z Boga ex Deo) ma znaczenie fundamentalne, ponieważ w niej znajduje się odpowiedź na pytania dotyczące wszechmocy i miłości Przedwiecznego, pochodzenia człowieka, pochodzenia istot nadprzyrodzonych, wzajemnej relacji Boga i człowieka oraz człowieka
Byty czwartego i piątego stanu skupienia – hylemorficzne נָחָשׁ
Ufologia, demonologia, angeologia i inne tego typu, opisują pojawianie się w naszej rzeczywistości istot nierozpoznanych, jawiących się jako „Obcy, Ufonauci, Aniołowie, Kosmici„. Z czym mamy tak na prawdę do czynienia nie wie nikt. Jak podejrzewamy, wiedzę w tym zakresie posiedli starożytni. Już w Ogrodzie Eden istota „Nahash” (Wąż), członek Boskiej
Na temat „obcych” pisze się bardzo dużo, same opisy to jedno, inna sprawa to zdjęcia i nagrania. Większe możliwości smartfonów oraz ich dostępność, powoduje pojawianie się znacznej ilości ciekawych i autentycznych rejestracji. Tym razem kilka zdań na temat „gorących” obrazów MANIFESTACJI tego zjawiska z USA. Spora część filmów może potwierdzać
„Miód dla duszy” to wybrane najważniejsze wg redakcji Argonauty artykuły, które koniecznie należy przeczytać. W poprzednim artykule o „Przedświadomości megalitycznej” sygnalizowaliśmy zagadnienie tajemniczych zjawisk – ’procesów psychicznych’, którymi zajmuje się, między innymi, psychologia. Kwestia ta nurtuje ludzkość od dawien dawna, podobnie jak istnienie inteligencji anielskich. Pamięć ma różne postacie, stąd
Każdego roku odkopuje się starożytne artefakty, nie tylko one są zasypane. Przykryte glebą są całe miejscowości. Z wykopalisk wiemy, że zaginiona ludzkość zajmowała się sprawami duchowymi, że to ich najbardziej nurtowało. Zapomniane pismo, nieznane symbole oraz dziwaczne posągi przedstawiają dla naukowców nie lada zagadkę. Rozszyfrowaniem pradawnego kodu zajmuje się po
09Wydaje się nam, że najlepszą książką anglojęzyczną, opisującą w sposób naukowy globalną katastrofę potopu Noego jest praca doktora inżyniera Wata Browna „In The Begining” („Na Początku”). Ten wybitny naukowiec kreacjonista zawarł w niej wszystko czego poszukiwać może osoba spoglądająca na świat w sposób ściśle naukowy, a jednocześnie do pewnego stopnia
Zainteresowani starożytną grecką nauką rozpoznają trzech geniuszy tamtego okresu, są to Sokrates (ur. 470 p.n.e., zm. w 399 p.n.e.), Platon (ur. 427 p.n.e., zm. 347 p.n.e.) i Arystoteles (ur. 384 p.n.e., zm. 7 marca 322 p.n.e.). Od wieków trwają spory o to, który jest bardziej czcigodny. Nie mamy zamiaru się włączać
