Najnowsze odkrycia angielskich terenów kromlecha Stonehenge

Stonehenge to jedna z najsłynniejszych europejskich budowli megalitycznych, pochodząca z ewolucyjnej epoki neolitu oraz brązu. Kromlech ten położony jest w odległości 13 km od miasta Salisbury w hrabstwie Wiltshire w południowej Anglii. Nazwa pochodzi z języka staroangielskiego, od słów stan – kamień (angielski stone) i hencg – otaczać (angielski hinge) lub hen(c)en (szubienica). Ze słowa henge powstało słowo henges – kręgi – którym teraz są nazywane tego typu obiekty.

Kromlech to z celtyckiego crom – „wygięty”, a lech to „kamień”, jest to krąg zbudowany z ustawionych pionowo kamieni, często wokół grobowca lub miejsca kultu. Znajdowane groby w obrębie budowli Stonehenge datuje się na rok 3000 p.n.e.

Ostatnie opinie archeologów o tym megalitycznym miejscu mówią o większej sieci starożytnych monumentów tego rodzaju, powiązanych w jakiś sposób ze Stonehenge. Najnowsza technologia skanowania pozwoliła na odkrycie kompleksu świątyń, kopców pogrzebowych, kurhanów wraz z budowlami mającymi związek z odprawianymi tam makabrycznymi rytuałami, gdzie ludzka śmierć miała być na porządku dziennym. Słowem które najlepiej oddaje te mroczne starożytne rytuały jest określenie ich jako demoniczne.

Poniżej seria zdjęć uzyskanych za pomocą magnetycznej techniki penetracji powierzchni ziemi do głębokości 3 metrów. Łącznie uzyskano 17 nowych, wcześniej nieznanych drewnianych lub kamiennych struktur. Naukowcy z Uniwersytetu Birmingham poświęcili na to cztery lata pracy.

Użyta technika nazwana jest radarowym „mapowaniem terenu” (L.D.A.R.) Metoda była niezwykle dokładna dzięki zastosowaniu najnowszych technologii, zaimplementowanych specjalnie do tego projektu. Uzyskane obrazy pozwoliły przeglądać te tereny z precyzją wcześniej niedostępną oraz na znaczną głębokość. Odnaleziono 30 metrowej długości budynek drewniany, którego wiek ustalono na 2400 rok p.n.e.

Lidar to lotniczy skaning laserowy, idea systemu opiera się na zbieraniu danych Lidar, radaru elektromagnetycznego oraz fotogrametrycznych z zachowaniem wysokiej gęstości rejestrowanych punktów surowych danych z poziomu przelotu nad teren helikoptera.

Komputerowa rekonstrukcja odkrytej struktury:

Kierownik projektu profesor Vincent Gaffney stwierdził, że archeolodzy do tej pory myśleli o tych terenach jako łące porośniętej trawami, a nie jak się okazało, centrum starożytnego kultu, dodał że: „…To co widzimy to nieświadome opracowanie krajobrazu Stonehenge. Mamy tu wyraznie wielką strukturę rytualną, która przyciągała ludzi z odległych rejonów kraju. Dookoła stawiali oni własne świątynie i sanktuaria. Obserwujemy cały ten krajobraz jako wykorzystany w bardzo skomplikowany sposób. Ułożenie tych wszystkich elementów opisać można jako bardzo teatralne…”

Ludzie zbliżający się do Stonehenge mieli podążać wyznaczoną ścieżką pielgrzymek. Odnalezione starożytne elementy nie będą mogły na razie zostać zbadane pod względem wieku. Stanie się to możliwe po wydobyciu szczątków na powierzchnię , decyzja ta jednak leżyw w kompetencji instytucji „Angielkiej Spiścizny” (English Heritage)

Tu film jak Anglicy wyobrażają sobie dzwiganie i umieszczanie ogromnych głazów „typu stonehenge” Oglądając inne produjcke dokumentalne na ten temat, muszę stwierdzić, iż jest to mało wiarygodny opis. Istnieje długa lista pytań bez odpowiedzi, co do sposobu przemieszczania tak ciężkich głazów na znaczne odległości, występujące pomiędzy miejscem wydobycia skalnego monolitu, a jego pózniejszym umiejscowieniem.

„How Stonehenge Was Built?” | Wally Wallington Can Move Anything!

Zródło:

http://www.dailymail.co.uk/sciencetech/article-2750005/The-hidden-empire-Stonehenge-Radar-scanners-17-sites-near-ancient-stones.html#ixzz3CsKbR2Xr

13

1