Wszystkich świętych, a nie celtyckich łbów dyniowych.

31 października 2014 argonauta

Wszystkich Świętych to święto głównie rzymskokatolickie, obchodzone także przez część innych kościołów, w tym anglikański i wiele z luterańskich. Uroczystość ma miejsce 1 listopada i jest sprawowana ku czci wszystkich znanych i nieznanych świętych. Dzień Wszystkich Świętych wywodzi się głównie z czci oddawanej męczennikom, którzy oddali swoje życie dla wiary w Chrystusa, a których nie wspomniano ani w martyrologiach miejscowych, ani w kanonie Mszy Świętej. Pierwotnie święto to obchodzono 13 maja.

W IV wieku rozpowszechniła się tradycja przenoszenia całych relikwii świętych lub ich części, na inne miejsca. W ten sposób chciano podkreślić, że święci są własnością całego Kościoła. Kiedy w 610 papież Bonifacy IV otrzymał od cesarza starożytną świątynię pogańską Panteon, kazał złożyć tam liczne relikwie i poświęcił tę budowlę na kościół pod wezwaniem Matki Bożej Męczenników. Od tego czasu oddawano cześć wszystkim zmarłym męczennikom, w dniu 13 maja.

Papież Grzegorz III w 731 przeniósł tę uroczystość z 13 maja na dzień 1 listopada. W 837 Grzegorz IV rozporządził, aby odtąd 1 listopada był dniem poświęconym pamięci nie tylko męczenników, ale wszystkich świętych Kościoła katolickiego. Jednocześnie na prośbę cesarza Ludwika Pobożnego rozszerzono to święto na cały Kościół. Pierwszym świętym jest Święty Dyzma, czyli Dobry Łotr. Dobry Łotr był tym człowiekiem i złoczyńcą, o którym pisze Łukasz Ewangelista w swojej Ewangelii. Ukrzyżowany po prawej stronie Chrystusa żałował za grzechy i prosił Jezusa, aby wspomniał o nim, „gdy przyjdzie do swego Królestwa”. Zbawiciel zapewnił skruszonego przestępcę, że:

„…Zaprawdę, powiadam ci: Dziś ze Mną będziesz w raju…” Łukasza 23:43.

Złoczyńca, który nawrócił się i zmarł skruszony, za sprawą odpuszczenia mu grzechów przez Chrystusa, jest symbolem Miłosierdzia Bożego i podstawą kultu. Kult Dobrego Łotra rozwijał się od początków chrześcijaństwa, a nabrał znaczenia w IV wieku, kiedy to pojawiła się legenda o znalezieniu jego krzyża. Dolna belka krzyża prawosławnego symbolizuje skazańców ukrzyżowanych wraz z Chrystusem. Prawe, wzniesione ku górze ramię, to właśnie Święty Łotr.