Chrześcijańskie cuda – część II

Według przekazów cuda eucharystyczne najczęściej mają miejsce wtedy, gdy celebrujący Eucharystię powątpiewa w cudowną przemianę i mają na celu wzmocnienie wiary danego kapłana jak i ludzi uczestniczących. Oto kolejne niesamowite, nadprzyrodzone historyczne znaki, mające wzmocnić naszą wiarę.

Cud w Braine, Francja, rok 1153

W 1153 roku, arcybiskup z Soissons, w celu uczczenia święta Ducha Świętego, zarządził odprawienie uroczystej Mszy Świętej z procesją dookoła miasta. W tej wielkiej uroczystości uczestniczyła cała ludność miasta, łącznie z innowiercami, którzy uczynili to zarówno z szacunku dla arcybiskupa, jak i zwykłej ciekawości. W czasie sprawowania Najświętszej Ofiary, w momencie Przeistoczenia, wszyscy zebrani ujrzeli zamiast Hostii postać małego dziecka. Wizja musiała być na tyle wspaniała i wzruszająca, że innowiercy, napełnieni Duchem Świętym poprosili o chrzest.

W czasach, w których miał miejsce cud eucharystyczny, miasteczko Braine, należące do archidiecezji Soisson, zamieszkiwała duża liczba innowierców. Agnieszka z Braine, hrabina z miejscowego zamku, starała się wielu z nich nawrócić na wiarę katolicką, a specjalną uwagę poświęciła młodej żydówce. Sprowadziła ją do zamku i uczyniła dworzanką. Jej wysiłki spełzły na niczym. W 1153 roku arcybiskup z Soissons w celu uczczenia święta Ducha Świętego, zarządził odprawienie uroczystej Mszy Świętej z procesją dokoła miasta.

W tej wielkiej uroczystości uczestniczyła cała ludność miasta, łącznie z ludzmi innych religii, którzy zrobili to prawdopodobnie z szacunku dla arcybiskupa, jak i zwykłej ludzkiej ciekawości. W czasie sprawowania Najświętszej Ofiary, w momencie przeistoczenia, wszyscy zebrani ujrzeli zamiast Hostii postać małego dziecka. Nie zachowały się żadne opisy tej cudownej wizji, nie wiemy też jak długo ona trwała, lecz musiała być na tyle wspaniała i wzruszająca, że innowiercy, napełnieni Duchem Świętym, poprosili o chrzest.

Cud w Ferrarze, Włochy, rok 1171

W roku 1171 uroczystą Mszę Świętą przeprowadzał ojciec Piętro de Verona, było to w asyście ojców Bono, Leonardo i Aimone, ze Zgromadzenia Kanoników Regularnych z Portuensi. W momencie gdy konsekrowana Hostia przełamana została na dwie części, wytrysnął z niej strumień krwi tak gwałtowny i obfity, że opryskane zostało półkoliste sklepienie za i ponad ołtarzem. Zdumieni wierni ujrzeli nie tylko tryskającą krew, ale też i Hostię przemienioną w ciało. Wieść o tym cudownym wydarzeniu rozeszła się lotem błyskawicy, wzbudzając niesłychany entuzjazm. Biskup Amato z Ferrary, razem z biskupem Gherardo z Revenny, pośpieszyli natychmiast do miejsca cudu. Ujrzawszy na własne oczy krew i Hostię przemienioną w ciało, stwierdzili jednomyślnie, że była to „prawdziwie cudowna Krew naszego Pana”. Najwcześniejszy znany nam dokument opisujący to cudowne wydarzenie sporządzony został w roku 1197 przez Geraldo Cambrense i zatytułowany Gemma Ecclesiastica. Ksiądz prałat Antonio Samaritani, znany historyk Ferrary, wpadł na ślad tego dokumentu w 1981 roku i obecnie jego oryginał znajduje się w Londynie, a kopia w Watykanie. Tekst dokumentu wyraźnie potwierdza fakt przemienienia w Ferrarze Hostii w ciało, w niedzielę Zmartwychwstania Pańskiego.

Pomocne linki:

http://argonauta.pl/lekarstwo-na-modrernizm/

Bóg cudów lektor PL

11

3