Sarkofag (z greckiego σαρκoφάγος – sarkophagos; – sarx to „mięso”, „ciało”, plus słowo φαγειν – phagein – „zjeść, pożreć”) jest to zdobiona trumna w kształcie skrzyni ceramicznej lub kamiennej, dekorowana techniką malarską lub rzeźbiarską. Sarkofag to nazwa, zlatynizowana i rozpropagowana przez Pliniusza Starszego, wywodzi się ze sposobu pochówku zmarłych stosowanego do dziś w niektórych rejonach Grecji i Azji Mniejszej, polegającego na tymczasowym
składaniu ich w kamiennej trumnie (sarkofagu) na około siedem lat. Po określonym czasie, kiedy zwłoki były już zazwyczaj całkowicie oczyszczone z tkanek miękkich, zwyczaj nakazywał wydobycie z sarkofagu pozostałe kości, które uroczyście były chowane ponownie w innym miejscu. Sarkofag więc „pożerał” umiejscowione w nim elementy ciała. Starożytni Egipcjanie starali się bardzo by „ładnie” wykańczać swoje magiczne dzieła jak na przykład te dwa drewniane sarkofagi poniżej, jednak kiedy dochodzimy do pewnych kamiennych „skrzyń” mających być jak się oficjalnie mniema trumnami notabli, to zaczynają się problemy w wyjaśnianiu jakim sposobem mieli je wykonać ? To co oglądacie poniżej to zestaw narzędzi stosowany aż do 8 wieku przed naszą erą. Kamienne młotki nadziane na drewniane rączki oraz miedziane lub mosiężne toporki, dłuta i inne. Te prymitywne narzędzia były by całkowicie nieprzydatne do wykonania olbrzymich granitowych skrzyń, z ich niezwykle dokładnie dopracowaną, a często i wyszlifowaną powierzchnią. Pierwsza „skrzynia” znajduje się w Muzeum Brytyjskim (British Museum) wygląda na twardy kamień bazaltowy. Pokazane wcześniej narzędzia nie były by po pierwsze w stanie jej wyciąć w kamieniołomie z oryginalnego podłoża, a następnie wydrążyć wnętrza by uzyskać równe powierzchnie. Brąz jest zbyt miękki by obrabiać tak twardy materiał skalny jak granit czy bazalt.
Jak widzicie na kolejnym zdjęciu, w górnej części wnętrza tego sarkofagu, zrobionego prawdopodobnie z czarnego granitu, a ten jest niezwykle twardym materiałem zawierającym w sobie kryształy kwarcu, powierzchnie są dokładnie płaskie, wykończone z dokładnością przypominającą powierzchnię lustra. Pomysł że tego typu praca mogła być wykonana za pomocą kamiennych młotków, dłut z brązu oraz piasku do tarcia jest niedorzecznością, ci którzy tak mówią sami nigdy nie próbowali takiego wyczynu dokonać ! Olbrzymie sarkofagi, a właściwie powinniśmy użyć nazwy skrzynie jak ta z Serapeum są jeszcze bardziej trudne do wykonania. Jest ich około 28 sztuk, większość wykonana z granitu. Prawdopodobnie przetransportowana z kamieniołomu w Aswan, oddalonego od ich lokalizacji około 600 km. Pokrywa była wycięta z tego samego kawałka skały jak skrzynia, całość waży ponad 80 ton ! Kobieta stojąca obok tej starożytnej zagadki pani Shahrzad Awyan jest jedną z nauczycielek Szkoły Khemickiej (Khemit School) Przekazuje ona zapomnianą wiedzę starożytnych, którą odziedziczyła po jej ojcu Abd’El Hakim Awyan’ie, jej ojciec nie tylko posiadał wiedzę archeologiczna ale także ustną tradycję przekazywaną określonym ludziom od czasów z przed istnienia kultury Egiptu Dynastycznego (dane Brien Foerster) Tutaj zbliżenie części inskrypcji naniesionych na jedną ze skrzyń, można zauważyć jak niedbale i topornie są one wyryte, w porównaniu do samej skrzyni i jej znakomitej powierzchni, co pokazuje że nie są dziełem tej samej technologii, i nie były zrobione przez twórców tych ogromnych „sarkofagów” Hieroglify są powierzchniowe, najwyrazniej dodane długo po tym jak same skrzynie zostały wykonane, ale jak długo przed ?! Przypuszczenie że te inskrypcje opisują kiedy była ona wykonana jest niezgodne z faktami. Pokazane poniżej zdjęcie przedstawia wielki artefakt na którym zespół rosyjskich badaczy nie odnalazł żadnych informacji w postaci hieroglifów czy innych. Precyzja z jaką został on wykonany nie była dostępna dynastycznym Egipcjanom, Grekom czy Rzymianom, więc należy przypuszczać, że pochodzi z czasów poprzedzających je wszystkie, musiała je zrobić cywilizacja posiadająca zaawansowaną technologię maszynową. Pokazane w tym artykule kamienne skrzynie, w pewnych przypadkach mogły być użyte przez dynastyczną cywilizację Egipcjan, a nawet przez pózniejszych ludzi dla celów pogrzebowych, ale to nie oznacza, że oni je wykonali.
Egypt Underground: The Ancient 100 Ton Stone Boxes Of The Serapeum
Ciekawe czy wykorzystywali zawsze technologię maszynową, czy dzięki jakiejś roślinie potrafili zmiękczać kamień i formować go tak jak cement. Potem zastygał i był jeszcze bardziej twardszy niczym żelbeton, kilku naukowcom udało się zmiękczyć skałę w Egipcie, a inni twierdzą że da się to wykonać przekształcając różny piasek na bazie granitu w stałe bryły kamienne. http://davidicke.pl/index.php/filmy/50-zakazana-archeologia/359-technologie-starozytne-zmiekczanie-kamieni-egipski-beton.html
Problem w tym że do dzisiaj nie odnaleziono żadnych narzędzi, którymi można było dawno temu wykonać takie płaszczyzny, sarkofagi, etc. Pewne sugestie daje nam Chris Dunn, który twierdzi, że są na pustyni ślady, pozostałości po wielkich piłach tarczowych, które dodatkowo pozostawiły znaki na niektórych kamieniach.